Περιεχόμενα
Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, οι γιατροί συνταγογραφούσαν στους ασθενείς σκληρά ναρκωτικά σε μεγαλύτερες δόσεις από ό,τι επιτρέπεται σήμερα.
Ένα πρόσφατο ιικό σιρόπι για το βήχα από τα τέλη του 19ου αιώνα περιείχε κοκαΐνη, μορφίνη, κάνναβη, χλωροφόρμιο, αλκοόλ και κάνναβη. Αν και σοκαριστικό για τους σύγχρονους γιατρούς, το σιρόπι ήταν σύμφωνο με τον νόμο του 1906 για τα τρόφιμα και τα φάρμακα.
Σιρόπι για το βήχα από το 1900: Ένα επικίνδυνο μείγμα ναρκωτικών
Στις αρχές του 1900, οι γιατροί συνταγογραφούσαν φάρμακα που αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από σκληρά ναρκωτικά, όπως κοκαΐνη και οπιοειδή, σε μεγαλύτερες δόσεις από ό,τι επιτρέπεται σήμερα.
Πρόσφατα, ένα σιρόπι για το βήχα από τα τέλη του 19ου αιώνα που περιείχε αλκοόλ, ινδική κάνναβη, χλωροφόρμιο και μορφίνη έγινε viral στο διαδίκτυο. Το σιρόπι αυτό κατασκευάστηκε από την Kohler Manufacturing μετά το 1900 και ήταν σύμφωνο με τον νόμο του 1906 για τα τρόφιμα και τα φάρμακα, ο οποίος απαγόρευε την παράνομη διανομή τροφίμων και ποτών στις ΗΠΑ.
Η μορφίνη, η ηρωίνη, το χλωροφόρμιο, το αλκοόλ και η κάνναβη χρησιμοποιούνταν για την καταστολή του πόνου και τη διακοπή του βήχα, αλλά οι επικίνδυνες παρενέργειές τους είναι πλέον γνωστές.
Οι κίνδυνοι των προηγούμενων συνταγών
Οι σημερινοί γιατροί θα τρομοκρατούνταν με τις συνταγές των συναδέλφων τους από τις αρχές του 1900. Ενώ πίστευαν ότι βοηθούσαν τους ασθενείς, συνταγογραφούσαν εν αγνοία τους επικίνδυνα υψηλές δόσεις εθιστικών και επιβλαβών φαρμάκων.
Σε ασθενείς με σχεδόν κάθε πάθηση συνταγογραφούνταν φάρμακα που περιείχαν κοκαΐνη και οπιοειδή, τα οποία μπορεί να έχουν σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον οργανισμό. Το χλωροφόρμιο, αν και πιστεύεται ότι βοηθάει στον βήχα και τον ύπνο, έχει συνδεθεί με αναπνευστική ανεπάρκεια και ηπατική βλάβη.
Το αλκοόλ και η κάνναβη, ενώ χρησιμοποιούνται για τη χαλάρωση των ασθενών, έχουν τους δικούς τους κινδύνους εθισμού και προβλημάτων ψυχικής υγείας. Είναι σημαντικό να μαθαίνουμε από το παρελθόν και να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε τις ιατρικές πρακτικές και τους κανονισμούς για τα φάρμακα, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια των ασθενών.
