Περιεχόμενα
Θυμόμαστε την τραγωδία της Marfin 13 χρόνια μετά. Μια τραγική πυρκαγιά στοίχισε τη ζωή στην Αγγελική Παπαθανασοπούλου, τον Επαμεινώνδα Τσάκαλη και την Παρασκευή Ζούλια το 2010.
Θυμόμαστε την τραγωδία της Marfin 13 χρόνια μετά
Δεκατρία χρόνια έχουν περάσει από τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν τον Μάιο του 2010 στο υποκατάστημα της Marfin στην Αθήνα.
Εκείνη τη μοιραία ημέρα, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, μια 32χρονη έγκυος γυναίκα, ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, ένας 36χρονος άνδρας, και η Παρασκευή Ζούλια, μια 35χρονη γυναίκα, έχασαν τη ζωή τους σε μια καταστροφική πυρκαγιά.
Η Αγγελική, η οποία εκείνη την εποχή ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος, περίμενε με ανυπομονησία τον ερχομό του πρώτου της παιδιού – ενός γιου, όπως της είπαν πρόσφατα.
Ο πρόωρος θάνατός της αποτέλεσε σοκ για όλους όσοι τη γνώριζαν, καθώς ήταν νιόπαντρη και είχε όλη τη ζωή μπροστά της.
Τα τραγικά γεγονότα
Το περιστατικό συνέβη κατά τη διάρκεια μιας πορείας προς το Σύνταγμα, όταν μια ομάδα μασκοφόρων πέταξε βόμβες μολότοφ στο υποκατάστημα της Marfin, σπάζοντας τα παράθυρα και βάζοντας φωτιά.
Ενώ ορισμένοι υπάλληλοι κατάφεραν να διαφύγουν, άλλοι παγιδεύτηκαν μέσα και αντιμετώπισαν μια τρομακτική μοίρα.
Η εισαγγελία ισχυρίστηκε ότι τα στελέχη της τράπεζας εμπόδισαν τους υπαλλήλους να βγουν από το κτίριο παρά τα αιτήματά τους και ότι τα ανεπαρκή μέτρα ασφαλείας συνέβαλαν στον θάνατο της Αγγελικής, του Επαμεινώνδα και της Παρασκευής.
Οι τελευταίες στιγμές της Αγγελικής
Ο Χρήστος Καραπαναγιώτης, σύζυγος της Αγγελικής, κατέθεσε στη δίκη των διευθυντών της τράπεζας και διηγήθηκε τις τελευταίες στιγμές που μοιράστηκε με τη σύζυγό του.
Την ημέρα της τραγωδίας, είχαν προγραμματίσει η Αγγελική να φύγει νωρίτερα από τη δουλειά, ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν ένα προγραμματισμένο ραντεβού με γυναικολόγο.
Όπως θυμάται ο Χρήστος, η Αγγελική του τηλεφώνησε στις 2:00 το μεσημέρι σε κατάσταση πανικού και του είπε: «Πήραμε φωτιά, θα σε ξαναπάρω σε ένα λεπτό». Όταν την ξαναπήρε τηλέφωνο, εκείνη με δυσκολία μιλούσε και είπε: «Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι».
Έκλεισε το τηλέφωνο και δεν απάντησε στις επόμενες κλήσεις του. Του τηλεφώνησε μια τελευταία φορά πριν υποκύψει στις φλόγες.
Ο Χρήστος εξέφρασε το παράπονο ότι οι εργαζόμενοι εγκλωβίστηκαν μέσα στο κτίριο και αφέθηκαν να πεθάνουν. «Δεν θα τους κρατούσα μέσα για να πεθάνουν σαν ποντίκια», είπε στην κατάθεσή του.
In Memoriam
Δεκατρία χρόνια μετά, θυμόμαστε τα θύματα της τραγωδίας της Marfin και τις οικογένειές τους, οι οποίες εξακολουθούν να θρηνούν για τους αγαπημένους τους.
Είθε η μνήμη τους να είναι ευλογία και υπενθύμιση σε όλους μας να δίνουμε προτεραιότητα στην ασφάλεια και την ευημερία των άλλων.
