Περιεχόμενα
Δείτε τη θαυματουργή δύναμη του Αγίου Ονουφρίου, του Αγίου που μπορεί να μας σώσει από το θάνατο. Εορτάζεται στις 12 Ιουνίου, έζησε ασκητική ζωή στην Αίγυπτο και γιορτάζεται από όσους φέρουν το όνομά του.
Μάθετε την εμπνευσμένη ιστορία του πώς θεράπευσε έναν ετοιμοθάνατο Τούρκο και βρείτε παρηγοριά στη μεσιτεία του. Πριν κοιμηθείτε, παρακαλέστε τον Άγιο Ονούφριο για βοήθεια και θα απαντήσει στις προσευχές σας. Ενταχθείτε στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία και τιμήστε σήμερα αυτόν τον αξιόλογο άγιο.
Άγιος Ονούφριος: Ο Άγιος που μπορεί να μας σώσει από το θάνατο
Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα για την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, καθώς τιμούμε τη μνήμη του Οσίου Ονουφρίου στις 12 Ιουνίου. Ήταν ένας ασκητής του 5ου αιώνα του Αγίου Όρους, που κατοικούσε και εργαζόταν στην Αίγυπτο.
Η ημέρα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία για όσους φέρουν το όνομα Ονούφριος και Ονούφρια.
Η ζωή του: Άγιος Ονούφριος
Ο Ονούφριος καταγόταν από την Περσία και αρχικά κατοικούσε σε μια κοινότητα στην Ερμούπολη της Θηβαΐδας. Τελικά, αποσύρθηκε στα βάθη της ερήμου, όπου άσκησε ασκητισμό για 60 χρόνια, ζώντας γυμνός και συντηρώντας τον εαυτό του κυρίως με χόρτο.
Ανέπτυξε τις ασκητικές του αρετές στο μέγιστο βαθμό και έγινε γνωστός ως ο ασκητής Παφνούτιος. Ο Παφνούτιος τον ανακάλυψε, έμαθε για την ασκητική του ζωή και μετέφερε τα πάντα γι’ αυτόν στους ασκητές της Αιγύπτου. Μετά τον θάνατο του Ονούφριου, ο Παφνούτιος έθαψε το σώμα του σε έναν βράχο, τυλίγοντάς το με ένα μέρος του χιτώνα του.
Στις εικονογραφικές απεικονίσεις, ο Ονούφριος απεικονίζεται γυμνός, με τη γενειάδα του να καλύπτει το μπροστινό μέρος του σώματός του σαν λευκός χείμαρρος που ρέει, ενώ το υπόλοιπο σώμα του είναι καλυμμένο με μαλλιά.
Άγιος Ονούφριος: Ο Άγιος που μπορεί να μας σώσει από το θάνατο
Ο παρακάτω απολογισμός είναι η εξομολόγηση ενός εκκλησιαστή που αναδεικνύει ποιος άγιος μπορεί να μας σώσει από τον θάνατο.
Αυτή τη διήγηση μοιράστηκε μαζί μου ο Γέροντας Χριστόδουλος κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην αγροικία στο Βουνό, όπου βοηθούσα τον κηπουρό, τον αδελφό Ιερώνυμο, στις 12 Ιουνίου 1944.
Ο Γέρος Χριστόδουλος ομολογεί
Ο γέροντας Χριστόδουλος, αναπολώντας ένα γεγονός που συνέβη κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής γύρω στο 1910, μοιράστηκε την ακόλουθη ιστορία για να τιμήσει και να δοξάσει τον Άγιο Ονούφριο.
«Εγώ», άρχισε, «εκείνη την εποχή, ως νεότερος άνδρας, υπηρετούσα ως διαχειριστής του δάσους του μοναστηριού. Μια μέρα, επιστρέφοντας στην Παναγία, συνάντησα έναν Τούρκο δασοφύλακα, έναν κυβερνητικό αξιωματούχο.
Αφού περάσαμε ώρες όρθιοι, δείχνοντάς του τα όρια του μοναστηριού, κατεβήκαμε τελικά σε αυτό το σημείο για να ξεκουραστούμε και να γευματίσουμε. Ο Τούρκος ήταν εξαντλημένος από το ταξίδι και ελαφρώς υπέρβαρος. Αφού απολαύσαμε το γεύμα μας, πήγαμε στη βρύση. Ο Τούρκος, ενθουσιασμένος και αναζωογονημένος από το κρύο νερό της πηγής, έπινε ξανά και ξανά, χωρίς αναστολές».
Ο Χριστόδουλος συνέχισε: «Αναφώνησε: ‘Α, τσίχλα! Τσίχλα! Κρύα και καλή!’ Αλλά συνέχισε να πίνει και σε λίγο άρχισε να βιώνει αφόρητους πόνους. Η κοιλιά του πρήστηκε και το πρήξιμο έφτασε μέχρι το στήθος του. Φώναζε και παρακαλούσε για βοήθεια.
Ήμασταν αβοήθητοι και δεν ξέραμε τι να κάνουμε. ‘Ω,’ φώναζε, ‘θα σκάσω, θα σκάσω! Βρεθήκαμε μπροστά σε μια δελεαστική κατάσταση. Γύρισα στον γέρο Ιωακείμ τον Κρητικό και του είπα: ‘Λυπάσαι τον Τούρκο; Μπορεί να πεθάνει και να έχουμε πρόβλημα».
«Ε», απάντησε ο Ιωακείμ, «μήπως πρέπει να λυπηθούμε τον Τούρκο; Ας τον αφήσουμε να πεθάνει».
«Αλλά ήξερα τις συνέπειες. Θα μας ενέπλεκαν, θα μας πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη και το μοναστήρι θα είχε έξοδα. ‘Ει! είπε ο Ιωακείμ, ‘Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτόν εδώ στα βουνά; Κάντε ό,τι μπορείτε. Δεν θα παρέμβω.
Γιατί ήπιε τόσο πολύ νερό; Απλά για να….
