Ιωάννα Πρώιου: Η «κυρία του αργαλειού» από την Ικαρία που έζησε μέχρι τα 112 της χρόνια

Δείτε τη ζωή και την κληρονομιά της Ιωάννας Πρώιου, της «κυρίας του αργαλειού» που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 112 ετών, αφήνοντας πίσω της μια πλούσια κλωστοϋφαντουργική κληρονομιά στην Ικαρία.

Ιωάννα Πρώιου: Η «κυρία του αργαλειού» από την Ικαρία που έζησε μέχρι τα 112 της χρόνια>

Περιεχόμενα

  1. Η Ιωάννα Πρώιου, «κυρία του αργαλειού», πέθανε στα 112 της χρόνια
  2. Πρώιμη ζωή και αγάπη για την υφαντική
  3. Μια καριέρα στην υφαντική
  4. Διατήρηση της παραδοσιακής κλωστοϋφαντουργικής τέχνης
  5. Ένα κάλεσμα για βοήθεια
  6. Συμπέρασμα

Η Ιωάννα Πρώιου-Δημητριάδου, γνωστή και ως «κυρία του αργαλειού», απεβίωσε σε ηλικία 112 ετών στην Ικαρία.

Διατηρούσε εργαστήριο αργαλειού στο χωριό Χρήστος Ραχών και διηύθυνε μουσειακή έκθεση υφαντικής τέχνης, εμπνέοντας τις νεότερες γενιές να συνεχίσουν την κληρονομιά της. Η Ιωάννα γεννήθηκε σε οικογένεια υφαντών και πέρασε όλη της τη ζωή τελειοποιώντας την τέχνη της υφαντικής. Άφησε σημαντικό αντίκτυπο στην πολιτιστική κληρονομιά του νησιού, και ο θάνατός της θρηνείται από όλους όσοι τη γνώριζαν.

Η Ιωάννα Πρώιου, «κυρία του αργαλειού», πέθανε στα 112 της χρόνια

Η Ιωάννα Πρώιου-Δημητριάδου, η διάσημη κυρία του αργαλειού από την Ικαρία, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 112 ετών. Υπήρξε αριστοτέχνης υφάντρα και το έργο και η προσφορά της συνέβαλαν καθοριστικά στη διατήρηση της παραδοσιακής υφαντικής τέχνης του νησιού.

Παρά την ηλικία της, η Πρώιου διατηρούσε εργαστήριο αργαλειού στον Χρήστο Ραχών και παράλληλα λειτουργούσε έκθεση υφαντικής τέχνης σε μουσείο. Ακολουθεί μια πιο προσεκτική ματιά στο ποια ήταν η Ιωάννα Πρώιου και στην κληρονομιά που αφήνει πίσω της.

Πρώιμη ζωή και αγάπη για την υφαντική

Η Ιωάννα Πρώιου γεννήθηκε στις Ράχες της Ικαρίας το 1911, το 12ο από τα δεκατρία παιδιά. Η μητέρα της, Ευθυμία, ήταν μια από τις καλύτερες υφάντρες του νησιού και η Πρώιου κληρονόμησε από αυτήν την αγάπη και το ταλέντο της για την υφαντική.

Η μητέρα της την μεγάλωσε κάτω από τον αργαλειό και την εξέθεσε στα χνούδια και τις κλωστές από μικρή ηλικία. Ήταν τόσο γοητευμένη από την πυκνή κλωστή που ξέχασε το κλάμα και απασχολούσε τον εαυτό της, αφήνοντας τη μητέρα της να κάνει τη δουλειά της. Η μητέρα της Πρώιου την έμαθε να υφαίνει και μετέδωσε τις ικανότητές της στην καλύτερη μαθήτριά της.

Μια καριέρα στην υφαντική

Η Ιωάννα Πρώιου άρχισε να υφαίνει σε ηλικία 15 ετών και έγινε επαγγελματίας υφάντρα. Πέρασε όλη της τη ζωή υφαίνοντας, φτιάχνοντας κουβέρτες, φορέματα, πετσέτες, κοστούμια και άλλα υφαντά υφάσματα που είχαν μεγάλη ζήτηση τότε.

Δούλευε σκληρά και τα έδινε όλα στον αργαλειό, γινόταν αριστοτέχνης υφάντρα και κέρδισε το παρατσούκλι «Κυρία του αργαλειού».

Διατήρηση της παραδοσιακής κλωστοϋφαντουργικής τέχνης

Η συμβολή της Ιωάννας Πρώιου στη διατήρηση της παραδοσιακής υφαντικής τέχνης της Ικαρίας ήταν σημαντική. Διατηρούσε εργαστήριο αργαλειού στον Χρήστο Ραχών, όπου δίδασκε την υφαντική στις νεότερες γενιές και κρατούσε την τέχνη ζωντανή.

Διηύθυνε επίσης μια έκθεση υφαντικής τέχνης σε μουσείο, όπου παρουσιάζονταν τα παραδοσιακά υφάσματα του νησιού, η οποία προσέλκυε επισκέπτες από όλο τον κόσμο.

Ένα κάλεσμα για βοήθεια

Σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ, η Ιωάννα Πρώιου εξέφρασε την ανάγκη της για βοήθεια προκειμένου να διατηρήσει την τέχνη που αγάπησε. Έβαλε όλους τους πόρους της για να προμηθεύσει τους αργαλειούς και να προμηθευτεί τις πρώτες ύλες για να μάθουν τα κορίτσια.

Απευθύνθηκε στον δήμαρχο Ικαρίας για να βρει έναν χώρο για να τοποθετήσει τους τρεις αργαλειούς και να μάθουν οι μικρότερες και έτσι δημιουργήθηκε το «Σπίτι του αργαλειού». Η αγάπη της Πρώιου για την υφαντική και η συμβολή της στη διατήρηση της παραδοσιακής υφαντικής τέχνης της Ικαρίας θα μνημονεύεται για τα επόμενα χρόνια.

Συμπέρασμα

Η ζωή της Ιωάννας Πρώιου ήταν μια απόδειξη της αγάπης και του πάθους της για την υφαντική.

Ιωάννα Πρώιου: Η «κυρία του αργαλειού» από την Ικαρία που έζησε μέχρι τα 112 της χρόνια

Η κληρονομιά της θα εμπνεύσει τις μελλοντικές γενιές να διατηρήσουν την παραδοσιακή υφαντική τέχνη της Ικαρίας και η μνήμη της θα μείνει αξέχαστη σε όσους τη γνώρισαν. Έζησε μια μακρά και γεμάτη ζωή και η συνεισφορά της στην κοινότητά της και στην τέχνη της θα μνημονεύεται για τις επόμενες γενιές.

To top