Περιεχόμενα
- Μια μητέρα από τη Ρόδο ισοπεδώνει τη δυστυχία: «κ. Κύριε Πνευματέα, το 8 μηνών μωρό μου διαγνώστηκε με καρκίνο 5ου σταδίου και στα δύο νεφρά…»
- «Λοιπόν, εσύ, κύριε Πνευματικέ, με το άχρηστο επίθετό σου. Για τα αμέτρητα χρόνια που όλο το υγειονομικό προσωπικό έχει αφιερώσει στην ευημερία των καρκινοπαθών και των οικογενειών τους, δεν μετανιώνουμε για τίποτα.
Η μητέρα από τη Ρόδο αψηφά τις παρατηρήσεις του καθηγητή ιατρικής για τον έλεγχο του καρκίνου. Το δικό της παιδί, που διαγνώστηκε σε ηλικία 8 μηνών, ευδοκιμεί στα 30 του χρόνια.
Μια δυνατή απάντηση από τη Μαίρη Χατζηαντωνίου, που τονίζει τις μάχες που αντιμετωπίζει και την ευγνωμοσύνη προς τους επαγγελματίες υγείας.
Μια μητέρα από τη Ρόδο ισοπεδώνει τη δυστυχία: «κ. Κύριε Πνευματέα, το 8 μηνών μωρό μου διαγνώστηκε με καρκίνο 5ου σταδίου και στα δύο νεφρά…»
Η Μαίρη Χατζηαντωνίου, πρώην κοινωνική λειτουργός στο Νοσοκομείο Ρόδου και γνωστή προσωπικότητα στο νησί για τη σημαντική προσφορά της στην κοινωνία, απαντά εύστοχα στις θλιβερές επισημάνσεις του καθηγητή ιατρικής και πρώην υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας Σπύρου Πνευματικού σχετικά με τον προσυμπτωματικό έλεγχο των καρκινοπαθών σε προχωρημένο στάδιο λόγω κόστους.
Η κυρία Χατζηαντωνίου δεν είναι μια οποιαδήποτε μητέρα. Είναι η μητέρα ενός παιδιού που, στην τρυφερή ηλικία των οκτώ μηνών, έλαβε μια διάγνωση που κανένας γονέας δεν θα έπρεπε να ακούσει ποτέ.
Σήμερα, το παιδί της είναι 30 ετών, μορφωμένο, αυτάρκες και δάσκαλος.
Εκφράζοντας τις σκέψεις της, η κ. Χατζηαντωνίου γράφει με συγκλονιστικό τρόπο.
«Λοιπόν, εσύ, κύριε Πνευματικέ, με το άχρηστο επίθετό σου. Για τα αμέτρητα χρόνια που όλο το υγειονομικό προσωπικό έχει αφιερώσει στην ευημερία των καρκινοπαθών και των οικογενειών τους, δεν μετανιώνουμε για τίποτα.
Βιώνουμε απερίγραπτη χαρά για εκείνους που έχουν νικήσει την ασθένεια και συνεχίζουν να γιορτάζουν τη ζωή τους. Ωστόσο, παραμένουν κοντά στις καρδιές μας όλοι εκείνοι που έχουμε χάσει. Και κουβαλάμε πολλά σημάδια.
Η επίτευξη της υγείας και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων αυτών ήταν μια επίπονη μάχη. Ακόμα και αν οι προσπάθειές μας υπολείπονται των προσδοκιών μας, υπομένουμε και επιμένουμε.
Το δικό μου μωρό οκτώ μηνών διαγνώστηκε με καρκίνο πέμπτου σταδίου και στα δύο νεφρά. Η μάχη ήταν άνιση, με μια ζωή να παλεύει με τις επιπλοκές του.
Είμαι ευγνώμων στο Θεό, στους γιατρούς, στις νοσοκόμες και σε όλους όσους συνέβαλαν στο να φτάσει το παιδί μου σήμερα στην ηλικία των 30 ετών. Έχουν γίνει ένας μορφωμένος, αυτάρκης και εμπνευσμένος δάσκαλος.
Υπάρχουν πολύτιμα μαθήματα ιατρικής δεοντολογίας που μπορούμε να πάρουμε από τη Δρ Μιτσιώνη Ανδρομάχη, τη νεφρολόγο στο Νοσοκομείο Παίδων, όπου διατηρεί επιμελώς τον ιατρικό του φάκελο.
Αν θέλετε να αισθάνεστε περήφανοι που είστε γιατρός, διαβάστε τον ιατρικό φάκελο αυτού του παιδιού. Θα καταλάβετε γιατί! Αυτό είναι που μεταδίδει στους ειδικευόμενούς της. Είμαι απογοητευμένος και εξοργισμένος από τη στάση σας.
Δόξα τω Θεώ, δεν μοιράζονται όλοι οι γιατροί τη νοοτροπία σας!».
