Περιεχόμενα
Γνωρίστε τη Βασιλική Μπασκούτα, μητέρα δύο αγοριών με αυτισμό, που θέλει τα παιδιά της να ζουν στον ήλιο και το φως, όχι να κρύβονται.
Μοιράζεται την ιστορία της οικογένειάς της και στέλνει το μήνυμα ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει και να μάθει να αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα. Η Βασιλική μιλάει για τη ζωή με τα παιδιά της, την αντιμετώπιση της διάγνωσης και τις προκλήσεις της ανατροφής παιδιών με αυτισμό σε μια κοινωνία που πρέπει να αποδεχτεί και να αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα.
Επισημαίνει επίσης την ανάγκη για κατάλληλη φροντίδα, παροχή και δομές για την υποστήριξη των οικογενειών με παιδιά με αναπηρία.
Πάτρα: Η αγάπη μιας μητέρας για τους αυτιστικούς γιους της
Η Βασιλική Μπασκούτα είναι μια 41χρονη μητέρα δύο αγοριών με αυτισμό. Μοιράζεται την ιστορία της και τους αγώνες της για να δώσει στα παιδιά της ό,τι μπορεί, στέλνοντας το μήνυμα ότι ο κόσμος πρέπει να αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα.
Η ζωή με τους αυτιστικούς γιους της
Ο 15χρονος Χρήστος και ο 10χρονος Δαμιανός της Βασιλικής είναι όλη της η ζωή, από αυτούς αντλεί δύναμη για να συνεχίσει να αγωνίζεται για τα αυτονόητα, όπως λέει, με την πολιτεία και τον δήμο απόντες.
Θέλει τα παιδιά της να ζουν στον ήλιο και το φως, να μην κρύβονται.
Διάγνωση και αντιμετώπιση των νέων συνθηκών
Αφού γεννήθηκε ο Χρήστος, ήταν ένα κανονικό παιδί που είχε αρχίσει να λέει τις πρώτες του λέξεις, να χορεύει, να σηκώνει τη σφουγγαρίστρα και να προσποιείται ότι τραγουδάει, «κάνοντας» όλους τους ήχους των ζώων.
Μια εβδομάδα μετά από ένα εμβόλιο, του έμεινε ένα «φυτό». Η Βασιλική τον θυμάται ξαπλωμένο στον καναπέ να μην κοιτάει στα μάτια και να μην έχει οπτική επαφή. Μετά τη διάγνωση του αυτισμού, ξεκίνησε ένας «τεράστιος και απίστευτος» αγώνας.
Αργότερα, ο Δαμιανός διαγνώστηκε επίσης με αυτισμό και η Βασιλική και ο σύζυγός της αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα.
Η ζωή εκτός σπιτιού και η ανάγκη για δομές
Η Βασιλική πιστεύει ότι σε αυτή τη χώρα, οι γονείς που έχουν παιδιά με αυτισμό αιμορραγούν οικονομικά για θεραπείες σε μια εποχή που πρέπει να βρουν το ψυχικό σθένος να τα βγάλουν πέρα.
Θέλει το κράτος να έχει δομές, να παρέχει φάρμακα και γιατρούς και η κοινωνία να αποδεχτεί και να αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα. Θα έπρεπε να υπάρχει μάθημα στο σχολείο για αυτό. Δεν θέλει να αλλάξει τη χώρα, αλλά θέλει να αλλάξει τον κόσμο.
Το μέλλον και η αγάπη μιας μητέρας
Η Βασιλική θέλει να κατανοήσουν οι άνθρωποι ότι η υγεία και η αναπηρία χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή. Ο καθένας μπορεί να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Κανένα παιδί, καμία οικογένεια δεν επέλεξε την αναπηρία. Πριν μιλήσουμε, πρέπει να το σκεφτούμε δύο φορές.
Θέλει τα παιδιά και οι οικογένειές τους να έχουν μια «αγκαλιά».
Συμπέρασμα
Μέσα από την ιστορία της, η Βασιλική μας υπενθυμίζει να είμαστε υπομονετικοί, ευγενικοί και ενσυναισθητικοί απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Δεν είναι καμένοι, αλλά υποβαθμισμένοι και χρειάζονται την αγάπη και τη φροντίδα μας.
Ας αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα και ας δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου όλοι θα μπορούν να ζουν στον ήλιο και στο φως.
