Περιεχόμενα
Ο πατέρας της Anysia Liouri, επιζώντος από τη φονική σύγκρουση του τρένου στα Τέμπη, μιλάει για το πώς δύο Διοικητές έσωσαν τη ζωή της κόρης του.
Η ευγνωμοσύνη ενός πατέρα: Οι ήρωες που έσωσαν την Ανυσία Λιούρη
Στις 28 Φεβρουαρίου, μια σύγκρουση τρένων στα Τέμπη της Αριζόνα, άφησε πολλούς τραυματίες και αρκετούς νεκρούς. Η Anysia Liouri ήταν μία από τους τυχερούς. Χάρη στη γενναιότητα και τη γρήγορη σκέψη δύο Διοικητών, επέζησε από την οδυνηρή δοκιμασία.
«Δεν φοβόμουν»
Μιλώντας στο MEGA News, ο Con. Λιούρης, ο πατέρας της Ανυσίας, αφηγήθηκε την ιστορία της διάσωσης της κόρης του.
«Η Άνυσια μου είπε τις προάλλες συγκεκριμένα: «Μπαμπά, πονούσα, κρύωνα και φοβόμουν γιατί ήταν νύχτα και αυτοί οι δύο με σκέπασαν, μου μίλησαν και δεν φοβήθηκα»», είπε. «Αν δεν ήταν αυτοί οι δύο Διοικητές, θα είχαν βρει την Anysia και τους άλλους τέσσερις με το πρώτο φως νεκρούς».
Con. Ο Λιούρης συνέχισε εξηγώντας ότι η Anysia είχε τις αισθήσεις της εκείνη τη στιγμή και μάλιστα μίλησε στους διασώστες. Όταν την ρώτησαν ποιο μέλος της οικογένειάς της θα έπρεπε να καλέσουν, εκείνη απάντησε: «τη μαμά μου στη Σάμο».
Ο Πάρης, ένας από τους Διοικητές, κάλεσε τη μητέρα της Anysia και την έβαλε στη γραμμή για να μιλήσει με την κόρη της.
«Όλοι νόμιζαν ότι όλοι ήταν νεκροί»
Con. Λιούρης θυμήθηκε τις εφιαλτικές στιγμές μετά τη σύγκρουση.
«Αν δεν την είχαν βρει εκείνοι οι δύο, εκεί κοντά στους θάμνους όπου βρισκόταν, θα είχε βγει έξω… Όλοι νόμιζαν ότι όλοι όσοι βρίσκονταν στο χαλασμένο εστιατόριο ήταν νεκροί, όχι όμως αυτοί οι δύο άνδρες. Της μίλησαν, της έδωσαν κουράγιο, την κράτησαν ξύπνια».
Το ασθενοφόρο έφτασε και μετέφερε τον τραυματία στο νοσοκομείο. Η Anysia πέρασε 31 ημέρες στη ΜΕΘ, αλλά επέζησε. Ο πατέρας της είναι ευγνώμων στους δύο Διοικητές που έσωσαν τη ζωή της κόρης του.
«Μίλησαν με το ασθενοφόρο, το οποίο ήρθε και πήρε πρώτα ένα άλλο κορίτσι, μετά την κόρη μου και μετά τους άλλους τρεις από τους πέντε τραυματίες που βρήκαν έξω από το βαγόνι του εστιατορίου και σήμερα είναι όλοι ζωντανοί», είπε.
Η ιστορία της Anysia Liouri είναι μια απόδειξη του θάρρους και της ανιδιοτέλειας των πρώτων ανταποκριτών. Χάρη στη γενναιότητα αυτών των δύο διοικητών, είναι σήμερα ζωντανή για να μοιραστεί την ιστορία της.
