Περιεχόμενα
Ο θάνατος του γνωστού καραγκιοζοπαίχτη Θανάση Σπυρόπουλου αφήνει ένα κενό στον κόσμο της διασκέδασης. Γεννημένος το 1931, αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη του Θεάτρου Σκιών Καραγκιόζη, μαζί με τον γιο του Κώστα.
Από τα πρώτα του βήματα ως μαθητικός βοηθός του Βασίλη Φιλντισάκου, ο Θανάσης τελειοποίησε τις ικανότητές του και τελικά έγινε πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Θεάτρου Σκιών για 16 χρόνια. Η κληρονομιά του περιλαμβάνει μια εντυπωσιακή συλλογή από φιγούρες και σκηνικά, παραστάσεις στο εξωτερικό και μια δεκαετή εκπομπή στην ΕΡΤ2. Το εξαιρετικό του ταλέντο του χάρισε τον περίφημο τίτλο του «Εθνικού Καραγκιοζοπαίχτη».
Σπυρόπουλος: Ο θάνατος του Θανάση Σπυρόπουλου
Ο γνωστός καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος, γεννημένος το 1931 στο Κοπανάκι της Μεσσηνίας, έφυγε δυστυχώς σήμερα από τη ζωή. Η συμβολή του στην τέχνη του Θεάτρου Σκιών Καραγκιόζη θα μείνει πάντα στη μνήμη μας.
Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του, ο γιος του Θανάση, Κώστας, τον συνόδευσε στη λειτουργία του Θεάτρου Σκιών Καραγκιόζη ως δυναμικό δίδυμο.
Ήταν στο καφενείο του πατέρα του που ο Θανάσης συνάντησε για πρώτη φορά τον Καραγκιόζη και τα σαγηνευτικά στοιχεία των παραστάσεων πυροδότησαν το πάθος του.
Σε ηλικία 15 ετών, ο Θανάσης έγινε μαθητής-βοηθός του Βασίλη Φιλντισάκου, ενός τοπικού καραγκιοζοπαίχτη, όπου έμαθε τις ιδιαιτερότητες της τέχνης.
Η αφοσίωσή του τον οδήγησε στο να γίνει πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Θεάτρου Σκιών για 16 συναπτά έτη.
Ο Θανάσης Σπυρόπουλος δεν ήταν μόνο ερμηνευτής αλλά και μανιώδης συλλέκτης του Θεάτρου Σκιών, συγκεντρώνοντας μια αξιοσημείωτη συλλογή από φιγούρες και σκηνικά από αξιόλογους κλόουν όπως ο Φρίξος Γαζεπίδης, ο Βασίλης Ανδρικόπουλος (Βασίλαρος) και ο Αβραάμ Αντωνάκος.
Το ταλέντο και το χάρισμά του επεκτάθηκαν πέρα από την Ελλάδα, καθώς παρουσίασε τις παραστάσεις του και στο εξωτερικό. Για μια δεκαετία μάγεψε το κοινό μέσα από την εκπομπή του «Χρόνια πολλά με Καραγκιόζη» στην ΕΡΤ2.
Θυμόμαστε έναν Εθνικό Καραγκιοζοπαίκτη
Η ψυχή και το εξαιρετικό ταλέντο του Θανάση Σπυρόπουλου του χάρισαν επάξια τον τίτλο του «Εθνικού Καραγκιοζοπαίχτη». Σήμερα, αποχαιρετούμε έναν πραγματικό θρύλο στον κόσμο του καραγκιοζιλίκου.
