Περιεχόμενα
Η ποδοσφαιρική κοινότητα θρηνεί την απώλεια του Παύλου Μυροφορίδη, του τεχνικού διευθυντή της Αναγέννησης Καρδίτσας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 43 ετών μετά από μακρά μάχη με την ασθένεια.
Ο Μυροφορίδης ήταν μια ιδιαίτερα σεβαστή προσωπικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς είχε εργαστεί ως ατζέντης για πολλούς συλλόγους και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του Άρη στην πρώτη κατηγορία. Ο θάνατός του άφησε ένα κενό στις καρδιές των συναδέλφων και των φίλων του και η κληρονομιά του ως αφοσιωμένος και παθιασμένος επαγγελματίας θα μείνει στη μνήμη όλων όσοι είχαν το προνόμιο να συνεργαστούν μαζί του.
Νεκρός ο Παύλος Μυροφορίδης – Βαρύ πένθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο
Στο πένθος έχει βυθιστεί η ποδοσφαιρική κοινότητα μετά τον θάνατο του Παύλου Μυροφορίδη, τεχνικού διευθυντή της Αναγέννησης Καρδίτσας.
Σε ηλικία 43 ετών, ο Μυροφορίδης έχασε την πολύχρονη μάχη με την ασθένεια, αφήνοντας πίσω του θλιμμένους συναδέλφους και φίλους.
Ο Μυροφορίδης είχε διακεκριμένη καριέρα στο ποδόσφαιρο, έχοντας εργαστεί ως ατζέντης για πολλούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων ο Απόλλων Σμύρνης, ο Άρης, τα Χανιά, ο Ηρακλής και η Λαμία.
Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του Άρη στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Παρά το γεγονός ότι πάλευε με την ασθένεια για αρκετό καιρό, ο θάνατός του άφησε ένα σημαντικό κενό στις καρδιές όσων τον γνώριζαν.
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου έχασε έναν αφοσιωμένο και παθιασμένο επαγγελματία και η κληρονομιά του θα μείνει στη μνήμη όλων όσοι είχαν το προνόμιο να συνεργαστούν μαζί του. Οι σκέψεις μας είναι με την οικογένειά του και τους αγαπημένους του σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Αφιερώματα από συναδέλφους
Η είδηση του θανάτου του Παύλου Μυροφορίδη έγινε γνωστή από τον βετεράνο άσο, Νίκο Ζαφειρόπουλο, ο οποίος ανήρτησε ένα αφιέρωμα σε αυτόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τη θλίψη του για την απώλεια εξέφρασε στα social media και ο πρόεδρος του Άρη, Θεόδωρος Καρυπίδης. Στην ανάρτησή του, ο Ζαφειρόπουλος ανέφερε: «Αδερφέ, ηρέμησες. Ξεκουράστηκες. Σου άρεσε αυτή η φωτογραφία, αγάπησες την Πάτρα και όλους εμάς. Ήσουν περήφανος και μάγκας και έτσι θα σε θυμόμαστε.
Αλλά γιατί, ρε φίλε, βιαζόσουν τόσο πολύ και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα. Απλά δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, αγόρι μου. Καλό ταξίδι…».
