Γιάννης Πάριος: Αποκαλύψεις της αγάπης, της φιλίας και της γονεϊκότητας

Γιάννης Πάριος: Πατέρας για την αγάπη, τη φιλία και τη γονεϊκότητα

Δείτε τις ειλικρινείς αποκαλύψεις του Γιάννη Πάριου, του γνωστού Έλληνα τραγουδιστή.

Μάθετε πώς τα τέσσερα παιδιά του έχουν γίνει αγαπημένοι του φίλοι και πώς η Σοφία Αλιμπέρτη κατέχει τεράστια αξία στη ζωή τους. Εξερευνήστε τις μοναδικές απόψεις του Γιάννη για το γάμο, την αμέριστη υποστήριξή του στα παιδιά του και το βαθύ δεσμό που μοιράζονται.

Εμβαθύνετε στη διαδρομή του ως πατέρας, στην αγάπη του για τον αθλητισμό και στη σημασία της διατήρησης καλών σχέσεων με όσους αποτέλεσαν μέρος της ζωής του. Αποκτήστε πληροφορίες για τους προσωπικούς προβληματισμούς του Γιάννη, την ταπεινή του επιτυχία και το μεγαλύτερο δώρο που του χάρισε η ζωή.

Ελάτε μαζί μας καθώς αποκαλύπτουμε τις άγνωστες ιστορίες της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένου του ανερχόμενου μουσικού ταλέντου του μικρότερου γιου του, Νικόλα Βαρθακούρη. Δείτε τις εξαιρετικές στιγμές που διαμόρφωσαν τη ζωή τους και την ανεξίτηλη επίδραση που άσκησαν στον Γιάννη Πάριο, μια διάσημη μορφή της ελληνικής μουσικής.

η αποκάλυψη του Γιάννη Πάριου: «Δεν έχω 4 παιδιά αλλά 4 φίλους»

«Η Σοφία Αλιμπέρτη είναι το πιο πολύτιμο πρόσωπο και για τους δύο», πρόσθεσε ο Γιάννης Πάριος.

«Παντρεύεσαι έναν άνδρα επειδή τον αγαπάς. Και παντρεύεσαι έναν άνδρα επειδή σέβεσαι τα παιδιά. Ο γάμος ποτέ δεν μου ταίριαζε ή δεν μου ταίριαζε… Δεν είχα χρόνο να αφιερώσω στα παιδιά μου. Τα αγαπώ και τα στηρίζω. Έχω τέσσερις φίλους, όχι παιδιά!».

Ως πατέρας, φαντάζομαι ότι αγαπάτε τους τέσσερις γιους σας εξίσου πολύ…

Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου.

Μου είπαν ότι έχετε την καλύτερη επαφή με τον Μιχαήλ.

Αυτό δεν είναι κακό. Μένει πιο κοντά μου γι’ αυτό. Επειδή οι δουλειές του είναι πιο ελεύθερες, περνάει από το σπίτι και με βλέπει πιο εύκολα.

Αυτό που μου αρέσει είναι ότι μεταξύ τους τα παιδιά μου αγαπούν το ένα το άλλο όσο αγαπούσα εγώ τα αδέλφια μου, παρόλο που δεν προέρχονται από τις ίδιες μητέρες.

Και καταφέρατε να διατηρήσετε καλές σχέσεις με τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή σας.

Δεν παλεύω, δεν υπάρχει λόγος. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο. Σταμάτησα να πηγαίνω στο γήπεδο γιατί δεν άντεχα να τους βλέπω να παλεύουν. Είμαι οπαδός του Παναθηναϊκού, αλλά αν ο Ολυμπιακός βάλει ένα καλό γκολ, θα χειροκροτήσω.

Το έκανα τρεις ή τέσσερις φορές, με κοίταξαν περίεργα και με έβρισαν. Τότε είπα «δεν ξαναγυρίζω στο γήπεδο». Έχω να μπω στο γήπεδο από τη δεκαετία του ’80.

Αλλά στο σπίτι, παρακολουθείτε την μπάλα;

Βλέπω τη μπάλα, αλλά βλέπω τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρτσελόνα. Έτσι όπως έχει γίνει η μπάλα στην Ελλάδα, δεν είναι μπάλα, είναι μπάλα. Μόνο ο Ολυμπιακός έχει ομάδα. Εγώ έγινα Παναθηναϊκός για ένα μουστάκι – το έχω ξαναπεί αυτό.

Όταν ήμουν παιδί και πήγαινα να παίξω ποδόσφαιρο, μας χώριζαν σε ομάδες, οι περισσότεροι ήθελαν να πάνε στον Ολυμπιακό. Μου λέει: «Πού θέλεις να πας, στον Ολυμπιακό; Ένα τάλιρο» μου λέει. «Δεν έχω ένα, Φίλιππε», του λέω. Και κρατούσα μια ξερή μουστάρδα. Μου λέει: «Δώσε μου τη μουστάρδα και πήγαινε στον Παναθηναϊκό».

Ο δεύτερος γιος μου, ο Θανάσης, είναι τόσο κατά του Παναθηναϊκού που συχνά γελάω. Θα τον δεις να κρατάει την πιο φανατική αθλητική εφημερίδα. Και μιλάμε για ένα μορφωμένο παιδί. Του λέω: «Τόσο άρρωστος είσαι;». «Ναι, μπαμπά, έτσι με έκανε ο Μητροπάνος». Ο Μητροπάνος τον αγαπούσε.

Είχατε φίλους στη δουλειά;

Δεν είχα φίλους, είχα καλές σχέσεις. Και μην ακούτε τι λένε, κανείς δεν έχει φίλους. Ούτε εμείς είχαμε κάποια σύγκρουση. Απλά ο καθένας εκείνη την εποχή είχε το δικό του πρόβλημα.

Τώρα που μεγαλώσαμε μπορούμε να είμαστε φίλοι… όσοι έχουν ψυχή, όσοι νομίζουν ότι μεγάλωσαν, όχι γέροι. Ξέρεις, η κορυφή είναι μία, αλλά είναι κοφτερή. Αν κάτσεις πάνω της, πονάει. Καλύτερα να βρίσκεσαι στο πόδι, στον πάτο, να κοιτάς το οικοδόμημά σου και, όσο αξίζει, να το θαυμάζεις.

Αλλά το λέτε αυτό όταν οι άνθρωποι σας είχαν στην κορυφή για τόσα πολλά χρόνια;

Υπήρχαν.