Περιεχόμενα
Δείτε την κατάθεση ψυχής του Βασίλη Καρρά, ο οποίος προβληματίζεται για την αληθινή τέχνη, ζηλεύοντας την καριέρα της Μαρινέλλας.
Προειδοποιεί ενάντια στη γοητεία της φήμης και μοιράζεται τις σκέψεις του για την έλλειψη κατεύθυνσης και αξιών της ελληνικής κοινωνίας. Από την απουσία σχεδίου για ένα καλύτερο μέλλον μέχρι την εξάρτηση από τους άλλους, ο Καρράς αποκαλύπτει την απογοήτευσή του.
Ελάτε μαζί του καθώς συζητά για τη σημασία της προσωπικής ευθύνης και την ανάγκη απελευθέρωσης από τους κοινωνικούς περιορισμούς.
«Ζηλεύω την καριέρα της…»: Μια μαρτυρία της ψυχής του Βασίλη Καρρά
Για αληθινούς καλλιτέχνες μίλησε ο Βασίλης Καρράς, σε συνέντευξή του στη «Real News», ξεχωρίζοντας την αγαπημένη του Μαρινέλλα.
Η αναζήτηση της αληθινής καλλιτεχνίας
«Ποιος είναι πραγματικός καλλιτέχνης, ε;» ρώτησε ο γνωστός τραγουδιστής και συνέχισε: «Δεν έχω τελειώσει ακόμα, δεν έχω ολοκληρωθεί και δεν ξέρω πώς είναι. Το ψάχνω. Μπορώ να σου πω κάτι; Θα ήθελα να κάνω την καριέρα της Μαρινέλλας. Τη ζηλεύω.
Ένας αληθινός καλλιτέχνης πρέπει να προσέχει να μην παρασύρεται από τη βιασύνη της φήμης. Πρέπει, όταν είναι ψηλά και πετάει, να θυμάται ότι τα φτερά είναι κέρινα. Είναι δανεικά».
Ένας προβληματισμός για την ελληνική κοινωνία
Παρόλα αυτά, δεν δίστασε να σχολιάσει τη σημερινή ελληνική κοινωνία και να αποκαλύψει τι δεν ανέχεται ως άνθρωπος.
«Μπορείτε να μου πείτε τι σέβεται η κοινωνία μας σήμερα; Σέβεται μόνο τα πατσαβούρια. Τους ανθρώπους χωρίς προσωπικότητα».
«Τι μας έχει λείψει που δεν έχει αναπτυχθεί ομαλά στη χώρα μας; Ποτέ δεν είχαμε ένα σχέδιο για ένα καλύτερο αύριο. Είμαστε χαλαροί. Δεν ξέρουμε πού πάει το αύριο. Δεν έχουμε κανένα στόχο για τη χώρα».
«Όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, έπρεπε να τα κάνουν οι ξένοι για εμάς; Θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει νωρίτερα και να είχαμε καθαρίσει τον αέρα που πουλούσαμε ο ένας στον άλλον.
Θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει από μόνοι μας ότι με έναν φραπέ στο χέρι δεν μπορούμε να κάνουμε δουλειά».
«Πες μου κάτι που δεν ανέχεσαι στους άλλους… Η σκύλα.».
«Αν γράφατε ένα βιβλίο για τη ζωή σας, πώς θα το ξεκινούσατε; Κοιτάξτε… Για να μην γίνει μια ιστορία πολύ κουραστική, για να μην το θάψω το όλο θέμα στα δάκρυα, θα εξηγούσα από την αρχή ότι οι εποχές τότε δεν έχουν καμία σχέση με το σήμερα».