Περιεχόμενα
Κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, η σύζυγός μου και εγώ αψηφούμε την πρόγνωση των γιατρών. Δείτε το απίστευτο ταξίδι του Τάσου, από τη λήψη των καταστροφικών ειδήσεων μέχρι τη θαυματουργή γέννηση του γιου μας.
Οι γιατροί μετέφεραν καταστροφικά νέα: δεν μπορούσα να συλλάβω. Όμως, παρά τις αντιξοότητες, η γυναίκα μου και εγώ καλωσορίσαμε τον γιο μας στον κόσμο. Αυτή είναι η αξιοσημείωτη ιστορία του Τάσου.
Μια ανατροπή της μοίρας
Τον Σεπτέμβριο του 1997, οι κινητοποιήσεις στο πανεπιστήμιο ανέβαλαν τις εξετάσεις μου για τις 18 του μηνός. Αρπάζοντας την ευκαιρία, ταξίδεψα στην Αθήνα για να βρεθώ με την Κατερίνα, τη σύντροφό μου.
Μια απρόβλεπτη ανησυχία
Από τον Μάιο, παρατήρησα μια διαφορά στο μέγεθος του αριστερού μου όρχεως. Ένας γιατρός στο Achepa το απέδωσε στην αριστερόχειρά μου, υποστηρίζοντας ατροφία στο δεξί και αντισταθμιστική διεύρυνση στο αριστερό.
Μια μοιραία επίσκεψη
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Αθήνα, συμβουλεύτηκα έναν ουρολόγο στον Άγιο Σάββα. Τη στιγμή που με εξέτασε, βγήκε βιαστικά από το δωμάτιο. Δέκα λεπτά αργότερα, επέστρεψε με ανησυχητικά νέα: ήταν απαραίτητη η άμεση χειρουργική επέμβαση.
Μια υπόσχεση εν μέσω απελπισίας
Έκπληκτος, περιπλανήθηκα στους δρόμους για ώρες και τελικά μοιράστηκα τα νέα με την Κατερίνα και την οικογένειά μου. Εκείνη τη στιγμή, έδωσα έναν πανηγυρικό όρκο να διατηρήσω το χαμόγελό μου, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα.
Μια δύσκολη ανάκαμψη
Μετά το χειρουργείο, οι γιατροί φάνηκαν επιφυλακτικοί όσο ανάρρωνα από την αναισθησία. Ο όρχις μου είχε διογκωθεί από το φυσιολογικό του βάρος των 10-15 γραμμαρίων σε ένα εντυπωσιακό βάρος 240 γραμμαρίων.
Προβληματισμένος, ο πατέρας μου ήρθε σε αντιπαράθεση με τον φίλο μας, ο οποίος αποκάλυψε ότι η βιοψία είχε σταλεί σε έναν ειδικό στο Metaxa.
Μια ακτίνα ελπίδας
Ευτυχώς, η διάγνωση στο Metaxa έδειξε ότι επρόκειτο για σεμίνωμα με ευνοϊκή πρόγνωση. Ωστόσο, υπήρχε διήθηση και προσβεβλημένοι λεμφαδένες, με αποτέλεσμα να χρειαστούν 25 συνεδρίες ακτινοθεραπείας σε γραμμικό επιταχυντή.
Μια εποχή δοκιμασιών
Η πανεπιστημιακή μου χρονιά φαινόταν καταδικασμένη, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Η ακτινοβολία, αν και ηπιότερη από τη χημειοθεραπεία, εξακολουθούσε να έχει το τίμημά της. Μια συνεχής πικρή γεύση αμαύρωνε την απόλαυση του φαγητού.
Σε μια περίπτωση, έπρεπε να ταξιδέψω μόνη μου στο Μεταξά, καθώς οι γονείς μου είχαν άλλες υποχρεώσεις. Νιώθοντας καλά, επιβιβάστηκα στο μετρό και το λεωφορείο.
Μια τυχαία πράξη καλοσύνης
Μετά το ραντεβού μου, βρέθηκα σε ένα πλοίο με ανεπαρκή κεφάλαια. Καλώντας ένα ταξί, ρώτησα πόσο μακριά μπορούσα να πάω με τα χρήματα που είχα ή αν μπορούσε να με πάει σπίτι στο Νέο Ψυχικό, όπου θα μπορούσα να τον πληρώσω.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο οδηγός όχι μόνο συμφώνησε με τους όρους μου, αλλά αρνήθηκε εντελώς την πληρωμή.
Ο θρίαμβος επί των αγώνων
Μετά την ολοκλήρωση της ακτινοβολίας, πέρασα τρεις μήνες σε εξασθενημένη κατάσταση. Άλλοι έξι μήνες ήταν γεμάτοι άγχος, καθώς οι δείκτες μου ακροβατούσαν στα όρια. Ευτυχώς, όλα τελικά σταθεροποιήθηκαν.
Ο μόνος ανησυχητικός παράγοντας ήταν το σπερμοδιάγραμμα, που υποδείκνυε πιθανά προβλήματα γονιμότητας. Οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύλληψη με φυσικό τρόπο θα ήταν απίθανη χωρίς μικρογονιμοποίηση. Η Κατερίνα, ωστόσο, παρέμεινε σταθερή και αφοσιωμένη, επιλέγοντας να σταθεί στο πλευρό μου παρά το ενδεχόμενο να μην αποκτήσουμε παιδί μαζί.
Ένα θαύμα ξεδιπλώνεται
Επτά χρόνια αργότερα, μετά από τέσσερις ανεπιτυχείς προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), γεννήθηκε ο γιος μας.
Ως εκ θαύματος, συνελήφθη με φυσικό τρόπο τη νύχτα της 31ης Δεκεμβρίου 2003 και ήρθε στον κόσμο την ίδια ημέρα που υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση: Στις 11 Σεπτεμβρίου. Παραμένει το πιο εξαιρετικό θαύμα που έχω δει ποτέ, μια στιγμή όπου ο Θεός ξεπέρασε την επιστημονική.
