Περιεχόμενα
Στα 77 μου, ο εραστής μου με άφησε μετά από 7 χρόνια σχέσης. Υποφέρω από την απουσία της. Δείτε το ειλικρινές ταξίδι της αγάπης, της απώλειας και της ελπίδας.
Είμαι 77 ετών και ο εραστής μου με εγκατέλειψε μετά από 7 χρόνια παράλληλης σχέσης. Υποφέρω μακριά της….
Μια τυχαία συνάντηση σε μια κηδεία
Είμαι 77 ετών, παντρεμένος εδώ και 54 χρόνια. Πριν από επτά χρόνια, βίωσα μια απροσδόκητη εξέλιξη που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου. Ήταν στην κηδεία ενός παιδικού φίλου, ενός ανθρώπου που κατείχε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Μαζί με τη σύζυγό μου, στάθηκα δίπλα στη χήρα που θρηνούσε, παρέχοντας υποστήριξη και παρηγοριά κατά τη διάρκεια της θλίψης της.
Δεν ήξερα ότι αυτή η πράξη καλοσύνης θα με οδηγούσε σε ένα μονοπάτι που δεν περίμενα ποτέ. Κατά τη διάρκεια της κηδείας, ένας φίλος και γείτονας, ο οποίος αργότερα έγινε εραστής μου, με πλησίασε, επαινώντας την υποστηρικτική μου φύση.
Εξέφρασε τον θαυμασμό της, αναγνωρίζοντας τη σημασία του να έχεις αγαπημένους ανθρώπους στο πλευρό σου σε δύσκολες στιγμές.
Η αρχή μιας απαγορευμένης αγάπης
Ενθουσιασμένος από τα λόγια της, προσπάθησα να μάθω περισσότερα για αυτή τη γυναίκα που είχε τραβήξει την προσοχή μου. Λίγες ημέρες μετά την κηδεία, βρήκα το κουράγιο να επικοινωνήσω μαζί της.
Η σύνδεσή μας βάθυνε και μια παράλληλη σχέση άρχισε να ανθίζει. Είχαμε και οι δύο επίγνωση των συζυγικών μας υποχρεώσεων, αλλά η μοίρα μας είχε φέρει κοντά.
Τα τελευταία επτά χρόνια, η αγάπη μας ευδοκιμούσε. Παρά το πέρασμα του χρόνου και το βάρος της ηλικίας πάνω μας, νιώθαμε μια συντριπτική αίσθηση νεανικής αγάπης. Ωστόσο, άρχισαν να δημιουργούνται ρωγμές όταν εκείνη εξέφρασε την επιθυμία για περισσότερα.
Λαχταρούσε την αποκλειστικότητα, παροτρύνοντάς με να αφήσω πίσω τον γάμο μου. Ωστόσο, είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι το διαζύγιο δεν αποτελούσε επιλογή.
Μια σχέση που ξετυλίγεται
Κατά τη διάρκεια του χρόνου που περάσαμε μαζί, πίστευα ότι είχαμε βρει μια λεπτή ισορροπία που ικανοποιούσε και τις δύο μας ανάγκες.
Μπορούσα να παραμείνω συνδεδεμένος με τη σύζυγό μου, τα παιδιά και τα εγγόνια μου, ενώ εκείνη μπορούσε να αποτελέσει πυλώνα στήριξης για τη δική της κόρη και τα εγγόνια της εν μέσω του διαζυγίου των γονιών τους. Ήταν μια ρύθμιση που φαινόταν να λειτουργεί για εμάς, μέχρι που οι φιλοδοξίες της άρχισαν να αλλάζουν.
Στο τέλος, η σχέση μας κατέρρευσε κάτω από το βάρος των ανεκπλήρωτων προσδοκιών. Βρήκε παρηγοριά στην αγκαλιά κάποιου άλλου, αφήνοντάς με πίσω της. Παρά τις πολλές απειλές που είχε κάνει στο παρελθόν, ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα το πραγματοποιούσε.
Τώρα, βρίσκω τον εαυτό μου να νοσταλγεί την παρουσία της και να υποφέρει από την απουσία της. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου αισθάνονται την αγωνία μου, αλλά δεν μπορώ να βάλω τον εαυτό μου να αποκαλύψει την αλήθεια. Αντιθέτως, κρατώ μια αχτίδα ελπίδας, προσευχόμενος για την επιστροφή της.
Η δύναμη των απροσδόκητων συναισθημάτων
Η εμπειρία αποκάλυψε ένα βάθος συναισθημάτων που είχα υποτιμήσει. Η αγάπη που είχα γι’ αυτήν αποδείχτηκε πολύ ισχυρότερη απ’ ό,τι φανταζόμουν ποτέ.
Αν, παρά τις αντιξοότητες, καταφέρω να την ξανακερδίσω, σκέφτομαι τώρα το ενδεχόμενο να χωρίσω τη γυναίκα μου για να είμαι μαζί της. Είναι μια απόφαση που βαραίνει βαριά την καρδιά μου, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ τη δύναμη των συναισθημάτων μου.
Λεωνίδας.
