Περιεχόμενα
Αγαπώ την πεθερά μου: | Αποκαθιστώντας την εικόνα των πεθερών Δείτε μια διαφορετική οπτική καθώς μοιράζομαι τον ειλικρινή δεσμό μου με την πεθερά μου, αψηφώντας το στερεότυπο των κακών και ύπουλων πεθερικών.
Υπήρξε ο βράχος μου, υποστηρίζοντάς με στα δύσκολα και στα δύσκολα, καλύπτοντας το κενό που άφησε η βιολογική μου μητέρα. Η ακλόνητη αγάπη της και η παρουσία της στη ζωή μου την έχουν κάνει κάτι περισσότερο από μια απλή πεθερά.
Ελάτε μαζί μου να τιμήσουμε την αξιόλογη γυναίκα που μου δίδαξε την αληθινή ουσία της αγάπης και της συντροφικότητας, ξεπερνώντας τα όρια της οικογένειας.
Αγαπώ την πεθερά μου περισσότερο από τη μητέρα μου
Ξέρω ότι αυτό θα σας φανεί παράξενο. Αλλά θέλω να αποκαταστήσω την κακή εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι από εμάς για τις πεθερές μας.
Αγκαλιάζοντας μια διαφορετική προοπτική
Διαβάζω ιστορίες άλλων γυναικών που έχουν βασανιστεί από τις πεθερές τους επειδή είναι κακές, ύπουλες και δύστροπες. Ωστόσο, η δική μου ιστορία είναι γεμάτη αγάπη και ευγνωμοσύνη για την πεθερά μου.
Η αγάπη μιας πεθεράς
Μου στάθηκε ως φίλη, ως μητέρα, ως αδελφή – κάτι που δεν έκανε η βιολογική μου μητέρα.
Αγαπούσα την πεθερά μου περισσότερο από τη δική μου μητέρα, επειδή είναι μια γυναίκα που αποφάσισε από την πρώτη στιγμή που με γνώρισε να με κάνει φίλη για χάρη του γιου της.
Την αγάπη μου και την αφοσίωσή μου σε αυτήν, η πεθερά μου την κέρδισε με το σπαθί της, και δεν οφειλόταν στη γενναιοδωρία μου.
Είναι η γυναίκα που άντεξε στους πρώτους καβγάδες με τον γιο της, είναι η πεθερά που πήρε τη θέση μου γεμάτη ανόθευτη αγάπη, και εκείνη που στη συνέχεια στάθηκε στο πλευρό μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, της γέννας και της καθημερινής ρουτίνας του μεγαλώματος.
Η πεθερά μου είχε την ευλογία να ζει σχετικά κοντά μας και έτσι πηγαίναμε μαζί για ψώνια, για καφέ και φυσικά δεν χάναμε ποτέ την ευκαιρία να περάσουμε χρόνο μαζί.
Η ίδια μου η μητέρα θεωρούσε καθήκον της να μου τηλεφωνήσει. Σαν μέσα από μια τηλεφωνική γραμμή, μια μητέρα στέκεται στο ίδιο της το αίμα. Η αγάπη, αν δεν εκδηλωθεί με πράξεις, δεν έχει αξία.
Η ανθρώπινη επικοινωνία βασίζεται στο δούναι και λαβείν, όχι στο εύκολο κομμάτι, που είναι μόνο τα λόγια. Αυτός ήταν ο λόγος που αγάπησα τόσο πολύ αυτή τη γυναίκα.
Μια αξιοσημείωτη γυναίκα.
Η πεθερά μου είναι ένα σπάνιο άτομο. Ανοιχτόμυαλη, θετική, δίκαιη, και ακόμη και αν θεωρητικά τελείωνε ο γάμος μου, δεν θα σταματούσα να την έχω στη ζωή μου και να την αγαπώ πολύ.
Μακάρι όλες οι πεθερές να θυμούνται ότι είναι γυναίκες και ότι η αγάπη είναι μονόδρομος….
