«Γιατί δεν έχω μιλήσει στη μητέρα μου εδώ και 6 χρόνια – Ξεφεύγοντας από μια τοξική σχέση»

Αποκοπή τοξικών μελών της οικογένειας: – Μια ειλικρινής περιγραφή μιας δύσκολης απόφασης.

«Γιατί δεν έχω μιλήσει στη μητέρα μου εδώ και 6 χρόνια – Ξεφεύγοντας από μια τοξική σχέση»>

Περιεχόμενα

  1. Η απόφαση να αποκόψετε έναν τοξικό γονέα
  2. Αποκοπή όλων των δεσμών
  3. Ζώντας χωρίς έναν τοξικό γονέα
  4. Συμπέρασμα

Η διακοπή των επαφών με έναν γονέα δεν είναι εύκολη απόφαση. Σε αυτό το άρθρο, ο συγγραφέας μοιράζεται την ιστορία τους σχετικά με το γιατί δεν έχουν μιλήσει με τη μητέρα τους εδώ και έξι χρόνια και γιατί επέλεξαν να αποστασιοποιηθούν.

Από τη συναισθηματική κακοποίηση μέχρι τις σωματικές απειλές, ο συγγραφέας αποκαλύπτει την τοξική συμπεριφορά της μητέρας τους και πώς αυτή επηρέασε τη ζωή τους. Αν και μπορεί να ήταν μια δύσκολη απόφαση, η διακοπή των δεσμών με έναν τοξικό γονέα μπορεί να είναι απαραίτητη για την προσωπική ανάπτυξη και την ψυχική υγεία.

Η απόφαση να αποκόψετε έναν τοξικό γονέα

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η οικογένεια είναι το παν και ότι πρέπει να τους συμπαραστέκεσαι ό,τι κι αν συμβεί. Ωστόσο, για ορισμένους, αυτή η πεποίθηση μπορεί να είναι λανθασμένη και να προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό.

Για μένα, η διακοπή κάθε επαφής με τη μητέρα μου ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ. Δεν της έχω μιλήσει εδώ και έξι χρόνια και δεν την κάλεσα καν στο γάμο μου ή στη βάφτιση του παιδιού μου.

Αποκοπή όλων των δεσμών

Όταν λέω ότι έκοψα οτιδήποτε με συνέδεε με τη μητέρα μου, εννοώ ότι απομακρύνθηκα από αυτήν. Σπάνια επισκέπτομαι το σπίτι των γονιών μου και οι τηλεφωνικές μας συνομιλίες είναι ελάχιστες.

Έγραψα κάποτε ένα άρθρο με τίτλο «Γιατί δεν χρειάζεται να αγαπάτε την οικογένειά σας», επειδή πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να αγαπάμε τους πάντες. Ορισμένα μέλη της οικογένειας είναι τοξικά και μπορούν να είναι επιβλαβή για την ευημερία μας.

Η μητέρα μου με κακοποιούσε συναισθηματικά όταν ήμουν μικρότερη. Μου φώναζε κάθε μέρα, μου πετούσε πράγματα και με έκανε να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Με έπεισε ακόμη και ότι οι φίλοι μου με έκλεβαν όταν ήμουν 10 ετών. Έχασα φίλους εξαιτίας της.

Ανακάλυψε επίσης ότι έκανα παρέα με ένα κορίτσι που είχε σύνδρομο Down και την αποκάλεσε «καθυστερημένη». Αυτά τα περιστατικά μου άφησαν βαθιά σημάδια που κουβαλάω μέχρι σήμερα.

Η μητέρα μου επίσης δεν υποστήριζε τα όνειρά μου. Μου είπε να σταματήσω να παίζω βιολί επειδή ο δάσκαλός μου δεν πίστευε στο ταλέντο μου. Προσπάθησε ακόμη και να σκοτώσει τον πατέρα μου και εμένα με ένα κουζινομάχαιρο ένα βράδυ.

Αυτές οι εμπειρίες με οδήγησαν να κόψω κάθε δεσμό μαζί της.

Ζώντας χωρίς έναν τοξικό γονέα

Από τότε που έκοψα κάθε επαφή με τη μητέρα μου, πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζω τα αρνητικά σχόλια ή την κριτική της. Δεν χρειάζεται να ζω με τη συνεχή καχυποψία και δυσπιστία που εκείνη πρόβαλλε σε μένα.

Ωστόσο, την αισθάνομαι μέσα μου με αρνητικό τρόπο. Νιώθω την επιθυμία της να με κρίνει και το μίσος της. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ αυτό το συναίσθημα ως εργαλείο για να παρακινώ τον εαυτό μου να μην εφησυχάζω ή να μην εξαρτώμαι υπερβολικά από τους άλλους.

Παρά τη θετική επίδραση που είχε η αποκοπή από τη μητέρα μου, δεν νομίζω ότι θα τη συγχωρήσω ποτέ ή θα θελήσω να συμφιλιωθώ μαζί της. Η τοξική συμπεριφορά της μπορεί να με βοήθησε να αναπτυχθώ, αλλά εύχομαι να ήταν κάποιος άλλος στη θέση της.

Θα μπορούσα να είχα μια μητέρα που θα με αγαπούσε άνευ όρων, που θα μου διάβαζε παραμύθια και θα μου τραγουδούσε για να κοιμηθώ το βράδυ. Αλλά δεν την είχα.

Η ψυχική ασθένεια της μητέρας μου επιδεινώθηκε με τα χρόνια, και τώρα ζει μόνη της σε ένα ειδικό μέρος για ψυχικά ασθενείς. Δεν την επισκέπτομαι πια γιατί δεν αντέχω τα συναισθήματα που της προκαλεί η παρουσία μου.

Πρέπει να κοιτάξω το μέλλον μου, την καριέρα μου και την οικογένειά μου και να επικεντρωθώ σε εκείνους που εξαρτώνται από εμένα.

Συμπέρασμα

Για όσους έχουν τοξικούς γονείς, η διακοπή όλων των δεσμών μπορεί να είναι η καλύτερη απόφαση για την ευημερία τους.

Μπορεί να είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από την ιδέα ότι η οικογένεια είναι το παν, αλλά μερικές φορές είναι απαραίτητο για να σώσουμε τον εαυτό μας. Είναι σημαντικό να εστιάζουμε στο μέλλον μας και σε εκείνους που μας στηρίζουν, αντί να μένουμε στο παρελθόν.

«Γιατί δεν έχω μιλήσει στη μητέρα μου εδώ και 6 χρόνια – Ξεφεύγοντας από μια τοξική σχέση»
To top