Περιεχόμενα
Γνωρίστε τον παππού μου, έναν φυσικό που χώρισε τη γιαγιά μου στα 75 του, όχι για έναν νέο εραστή, αλλά για να ζήσει μια ζωή μοναξιάς. Διαβάστε την ιστορία του για το πώς έζησε μόνος του σε ένα μικρό χωριό στην Ελλάδα μέχρι τις τελευταίες του μέρες.
Ο παππούς μου χώρισε τη γιαγιά μου επειδή δεν ήθελε να πηγαίνει ταξίδια σε μοναστήρια μαζί της.
Ο παππούς μου ήταν φυσικός και έζησε μέχρι την ηλικία των 96 ετών. Ήταν πάντα χαρούμενος και χαμογελαστός, ακόμη και όταν αστειευόταν με την ηλικία του.
Όταν ήταν 75 ετών, χώρισε τη γιαγιά μου, όχι επειδή είχε άλλη γυναίκα, αλλά επειδή δεν ήθελε να πηγαίνει ταξίδια σε μοναστήρια μαζί της.
Η νέα ζωή του παππού
Μετά το διαζύγιο, ο παππούς μου μετακόμισε σε ένα μικρό χωριό στη νότια Πίνδο, όπου έζησε μόνος του για τα επόμενα 20 χρόνια. Του άρεσε να κάνει μεγάλες βόλτες στο βουνό το πρωί, να διαβάζει, να μαγειρεύει μόνος του και να κοιμάται.
Το απόγευμα, πήγαινε στο τοπικό καφενείο-φούρνο-ταβέρνα-κουρείο-τακτικό ιατρείο για να συναντηθεί με τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού. Έπιναν κρασί, έτρωγαν ομελέτα και μανιτάρια και έπαιζαν μπιλιάρδο ή τάβλι.
Η δύναμη των υλικών
Ο παππούς μου αγαπούσε να μοιράζεται τις γνώσεις και τη σοφία του με τους άλλους. Συχνά εξηγούσε στους χωρικούς τους νόμους που διέπουν τον κόσμο. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούσε το διαζύγιό του ως παράδειγμα για την αντοχή των υλικών.
“Η καταπόνηση των χρόνων θα φέρει τελικά τη διάλυση”, έλεγε. “Έτσι, το ύφασμα που βλέπει ο ήλιος κάθε μέρα θα σπάσει ξαφνικά κάποια στιγμή”.
Μια επανένωση με τον παππού
Χρόνια αργότερα, όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα από την κυρία Μάγδα, μια χωριανή, που με ενημέρωσε ότι ο παππούς μου δεν ήταν καλά, πέταξα να τον δω. Όταν έφτασα, τον βρήκα στο κρεβάτι να διαβάζει ένα βιβλίο.
Παρόλο που δεν ήταν καλά, κατάφερε να χαμογελάσει όταν με είδε. Μιλήσαμε και γελάσαμε μαζί. Εκείνο το βράδυ, πέθανε στον ύπνο του.
Παράλληλα σύμπαντα
Ο παππούς μου αγαπούσε να εξερευνά νέες θεωρίες και ιδέες. Διάβαζε ένα βιβλίο για τις υπερχορδές, οι οποίες σύμφωνα με τους υπολογισμούς, υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα που είναι αόρατα σε εμάς.
Αστειευόταν μαζί μου για το ότι είμαστε μυωπικοί σαν τα χρυσόψαρα που είναι κολλημένα σε μια γυάλα, ανίκανοι να δούμε τον κόσμο πέρα από τον δικό μας.
Ζηλεύει τον παππού
Όταν πέθανε ο παππούς μου, κατάλαβα επιτέλους την έννοια του “θανάτου από θάνατο”. Ζήλευα τον ειρηνικό θάνατό του. Μου λείπει πολύ και θα έχω το νου μου για τον ταχυδρόμο του.
