Η τραγική κηδεία του Γέροντα Ιωσήφ Διονυσιάτου: Μια ιστορία για τις επιλογές της ζωής και τη θεία αποκάλυψη

Η κηδεία του Δίκαιου Πατέρα και μια θεία αποκάλυψη

Δυστυχώς, κανείς δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του ενάρετου πατέρα, Γέροντα Ιωσήφ Διονυσιάτου. Αυτή η αληθινή ιστορία χρησιμεύει ως πολύτιμο μάθημα.

Σε μια μικρή πόλη, ένα ανδρόγυνο ζούσε με την κόρη του. Ο πατέρας ήταν ένας άγιος άνθρωπος, ενώ η γυναίκα ήταν το ακριβώς αντίθετο. Το παιδί έγινε μάρτυρας της έντονης αντίθεσης μεταξύ τους.

Καθώς το κορίτσι μεγάλωνε, αναλογιζόταν αν έπρεπε να ακολουθήσει το δίκαιο μονοπάτι του πατέρα της ή τους απερίσκεπτους τρόπους της μητέρας της. Όταν χτύπησε η τραγωδία, το ταξίδι του κοριτσιού για να ανακαλύψει τον αληθινό της δρόμο πήρε μια εξαιρετική τροπή.

Μια ματιά στον ουρανό και μια σκοτεινή συνάντηση

Μια μέρα, η μητέρα πέθανε ξαφνικά και η κοινότητα παρευρέθηκε στην κηδεία της, αλλά όταν ο πατέρας πέθανε λίγο αργότερα, κανείς δεν εμφανίστηκε για να υποβάλει τα σέβη του λόγω κακοκαιρίας.

Έμεινε μόνη και εγκαταλελειμμένη, το κορίτσι βρέθηκε αντιμέτωπο με μια κρίσιμη απόφαση καθώς πλησίαζε στην εφηβεία. Αμφισβήτησε το δίκαιο της κρίσης του Θεού, λαμβάνοντας υπόψη την ταπεινή κηδεία του πατέρα της και τον τιμητικό αποχαιρετισμό της μητέρας της. Αναζητώντας καθοδήγηση, ακολούθησε τη συμβουλή του πατέρα της να προσευχηθεί θερμά για απαντήσεις.

Μέσα από μια ειλικρινή προσευχή, βίωσε μια θεία αποκάλυψη. Ένας άγγελος τη μετέφερε σε ουράνιους τόπους πέρα από τις γήινες περιγραφές, όπου επανενώθηκε με τον πατέρα της σε ένα υπέροχο παλάτι.

Μια επιλογή ανάμεσα σε μονοπάτια

Συγκλονισμένη από τη λαμπερή δόξα του πατέρα της, το κορίτσι παρακάλεσε να μείνει μαζί του. Ωστόσο, ο πατέρας της εξήγησε ότι δεν μπορούσε να παραμείνει εκεί.

Αντίθετα, αν ακολουθούσε τον ενάρετο δρόμο της ζωής του, ο Χριστός υποσχέθηκε να την επαναφέρει σε αυτή την ουράνια κατοικία. Καθώς ο άγγελος προσφέρθηκε να δείξει στη μητέρα της, η σκηνή μετατοπίστηκε σε ένα σκοτεινό και στοιχειωμένο μέρος γεμάτο βάσανα. Η μητέρα του κοριτσιού ικέτευε για έλεος και μέσα στη θλίψη της, η κόρη προσφέρθηκε να τη σώσει.

Αλλά όταν άγγιξε το χέρι της μητέρας της, ένιωσε αφόρητο πόνο. Εκείνη τη στιγμή, ξύπνησε μόνη στο σπίτι της, στοιχειωμένη από την ανάμνηση της εμπειρίας της.

Μια νέα προοπτική για τη ζωή

Η έντονη ενδοσκόπηση του κοριτσιού την οδήγησε να συνειδητοποιήσει τη φευγαλέα φύση και το κενό της εγκόσμιας ύπαρξης.

Αποφασισμένη να φτάσει στην ουράνια κατοικία του πατέρα της, αναζήτησε καταφύγιο σε έναν γυναικείο παρθενώνα, αφιερώνοντας τον εαυτό της σε προσευχές και νηστείες. Παρακαλούσε θερμά τον Ελεήμονα να λυπηθεί την ψυχή της φτωχής μητέρας της. Αυτό το βαθύ ταξίδι μεταμόρφωσε την αντίληψή της για τη ζωή και της εμφύσησε μια βαθιά λαχτάρα για το αιώνιο βασίλειο.

Η κηδεία του δίκαιου πατέρα

Στην κηδεία του ενάρετου πατέρα δεν παραβρέθηκε δυστυχώς κανείς.

Πρεσβύτερος Ιωσήφ Διονυσιάτου

Επειδή, όμως, ξέρω ότι με αυτές τις αληθινές ιστορίες διδασκόμαστε πιο εύκολα, θα σας μεταφέρω εδώ και αυτή που μας έλεγε πολύ συχνά ο αείμνηστος Γέροντάς μου.

Λοιπόν, πριν από μερικά χρόνια, σε μια μικρή πόλη, ζούσε ένα ανδρόγυνο με ένα μοναχοπαίδι, ένα όμορφο κοριτσάκι. Ο πατέρας ήταν ένας πραγματικός άγιος, ή γυναίκα το ακριβώς αντίθετο.

Μια ζωή γεμάτη αντιθέσεις

Ο άντρας αυτοκτονούσε μαζεύοντας τίμιο ιδρώτα, ή η γυναίκα τον σπαταλούσε σε διασκεδάσεις με εραστές. Ο άντρας δεν τολμούσε να πει λέξη. Επέστρεψε κουρασμένος και βρήκε το κοριτσάκι μόνο του, πεινασμένο και απεριποίητο.

Αναγκάστηκε να μαγειρέψει λίγο φαγητό και να συμμαζέψει το σπίτι μέχρι να εμφανιστεί ο σύζυγος, μόνο και μόνο για να συναντήσει βρισιές και, όχι σπάνια, ξύλο. Το παιδί μεγαλώνει. Φτάνει στην ηλικία των 12-13 ετών. Σε αυτό τώρα αρχίζει ή κριτική. Τα νεανικά ένστικτα μόλις αρχίζουν να ξυπνούν.

Η καθοδήγηση ενός πατέρα

Τι καλός πατέρας! Αναρωτιέμαι αν η μητέρα έχει δίκιο να τον αποκαλεί ηλίθιο, καθυστερημένο, τρελό. Εκείνος κλείνεται στο ιερό και προσεύχεται, εκείνη γυρίζει και διασκεδάζει. Τι μπορεί να κάνει; Ο μπαμπάς λέει να προσευχηθεί.

Την μαλώνει: «Όχι τρελές κουβέντες σαν τον πατέρα σου! Ξύπνα, ανόητη, όσο είναι ακόμα νωρίς, αλλιώς θα σε τρελάνει κι εσένα!». Μέσα σε αυτό το χάος και με αυτούς τους προβληματισμούς, ακριβώς όταν η μητέρα ήταν έτοιμη να τραβήξει αυτό το νεαρό λουλούδι πίσω στο χείλος της καταστροφής, ο Θεός τους έφερε και έκοψε το νήμα της ζωής της.

Μια κηδεία που αγνοήθηκε

Μια μέρα, ξαφνικά, βρέθηκε νεκρή σε ένα σωρό. Οι συμπατριώτες της από συμπάθεια, όπως συνήθιζαν, έσπευσαν όλοι στην κηδεία, η οποία έγινε με πολλή λαμπρότητα κάτω από έναν λαμπρό ήλιο. Η κοπέλα έμεινε τώρα με τον πατέρα της.

Ο μακαριστός όμως δεν προλαβαίνει να βάλει τους απογόνους του στο σωστό δρόμο τώρα που δεν υπήρχε αντίλογος, στον παραπάνω περίπου χρόνο αναχωρεί κι αυτός για τον ουρανό.

Εγκαταλελειμμένος και μόνος

Αλλά χωρίς σύζυγο, χωρίς παιδιά μεγάλης ηλικίας, ποιος μπορεί να φροντίσει για την κηδεία ενός μηδενικού, κατά την κρίση των ανθρώπων; Και αυτό δεν είναι αρκετό.

Γύρισε εκείνη την ημέρα μια κακοκαιρία με χιόνι, βροχή, αέρα, κρύο, έτσι ώστε κανείς δεν πήγε στην κηδεία του. Και μετά από αυτό, το ορφανό μένει μόνο του και εγκαταλελειμμένο μέσα στους τέσσερις τοίχους. Πλησίαζε ήδη στην εφηβεία. Οι μεγάλες αποφάσεις θα έπρεπε να ληφθούν. Ποια ζωή θα ζήσει, του πατέρα ή της μητέρας;.

Ένα όραμα ελπίδας

Ο πατέρας ήταν δίκαιος, φυσικά.

Αλλά αν ήταν ο δίκαιος, τότε είναι άδικος ο Θεός, που δεν επέτρεψε ούτε καν την κηδεία του για να τον τιμήσει; Και τι γίνεται με τη μητέρα, η οποία το παράκανε, ζούσε με φίλους, ξενυχτούσε σε πάρτι; Ο πατέρας είπε: «Πρόσεχε, παιδί μου, μην ακολουθήσεις τον δρόμο της μητέρας, γιατί θα καταστραφείς!» Αλλά από την άλλη, πώς επέτρεψε ο Θεός στην κηδεία της να έχει τόσες τιμές; Είναι καλό σημάδι ότι έτσι θα έπρεπε να ζήσει; Αλλά, τέλος, ας ακούσει μια συμβουλή του πατέρα της, αυτή που της έλεγε συχνά: «Παιδί μου, για όλα τα προβλήματά σου προσευχήσου με θερμή πίστη και ο Θεός θα σου απαντήσει».

Μια θεία αποκάλυψη

Ανάβει λοιπόν ένα βράδυ το κερί, όπως έμαθε από τον πατέρα της, και με δάκρυα ρωτάει: «Δείξε μου, μικρέ μου Ιησού, δείξε μου, μικρή μου Παναγία, ποιον δρόμο να ακολουθήσω, του μπαμπά ή της μαμάς;» Και δεν άργησε να εισακουστεί η προσευχή αυτής της αθώας ψυχής. Ενώ προσευχόταν, είδε σαν σε όραμα ότι ένας άγγελος την πήρε στην αγκαλιά του και πέταξαν στον ουρανό.

Μια ματιά στον Παράδεισο και την Κόλαση

Μπαίνουν σε ουράνιους τόπους που δεν μπορούν να περιγραφούν, προχωρούν και φτάνουν σε ένα λαμπερό παλάτι τέτοιας ομορφιάς που δεν μπορεί να βρεθεί εδώ κάτω στη γη. Εκεί, μπροστά στην πύλη του παλατιού, στέκεται σαν να περιμένει τον πατέρα της.

Αμέσως η κόρη τον αναγνωρίζει, και αν και ήταν τόσο όμορφος και λαμπρός που ούτε ο Σολομώντας στη διάρκεια της ζωής του δεν είχε τέτοια δόξα.

– Το μικρό μου φτερωτό! Πώς έφτασες, καημένε, σε τέτοια δόξα μπροστά σε αυτό το βασιλικό παλάτι; – Αυτή η δόξα και αυτό το παλάτι, παιδί μου, μου δόθηκαν από τον Θεό. – Μπαμπά, πες στον μικρό μας Ιησού να με αφήσει να μείνω μαζί σου.

Δεν θέλω να φύγω. – Τώρα, παιδί μου, δεν μπορείς να μείνεις εδώ. Αλλά αν ακολουθήσεις τη ζωή που έζησα εγώ στον κόσμο, ο Χριστός λέει ότι θα σε φέρει κι εσένα εδώ, και θα είσαι ευτυχισμένος με.