Περιεχόμενα
Δείτε την ιστορία της Κασσίας, της προικισμένης βυζαντινής μοναχής, που έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Θεόφιλου. Μάθετε για την αλήθεια πίσω από την αμαρτωλή γυναίκα στο τροπάριο που ψάλλεται τη Μεγάλη Τρίτη.
Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η γυναίκα είναι η Μαρία Μαγδαληνή, αλλά μάθετε ποια είναι πραγματικά και γιατί οι Απόστολοι δεν θέλησαν να την κατονομάσουν. Με το εκπληκτικό ποιητικό της ταλέντο, η Κάσσια έγραψε πολλούς ύμνους, μεταξύ των οποίων και το περίφημο «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις αμαρτίες αμαρτάνουσα γυνή» που ψάλλεται τη Μεγάλη Πέμπτη.
Εξερευνήστε τη ζωή και την κληρονομιά αυτής της ταλαντούχας γυναίκας και τη συμβολή της στη βυζαντινή μουσική και λειτουργία.
Μεγάλη Τρίτη: Κασσία και η αμαρτωλή γυναίκα στο τροπάριο
Το τροπάριο που ψάλλεται τη Μεγάλη Τρίτη αφηγείται την ιστορία μιας αμαρτωλής γυναίκας που άλειψε τα πόδια του Χριστού με μύρο, αλλά πολλοί πιστοί πιστεύουν λανθασμένα ότι η γυναίκα είναι η Αγία Κασσιανή, μια βυζαντινή μοναχή και χαρισματική ποιήτρια.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η Κασσιανή ήταν αμαρτωλή γυναίκα και το τροπάριο αναφέρεται στην πραγματικότητα σε μια ανώνυμη γυναίκα. Ποια ήταν λοιπόν η Κασσιανή και ποια είναι η σχέση της με το τροπάριο;.
Η ζωή της Κάσιας
Η Κασσία, επίσης γνωστή ως Κασσιανή, Ικασία ή Εικασία, γεννήθηκε μεταξύ 805 και 810 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Θεόφιλου.
Ήταν γνωστή για την ομορφιά και την εξυπνάδα της και μάλιστα συμμετείχε στην τελετή επιλογής νύφης για τον αυτοκράτορα. Όταν ο Θεόφιλος την πλησίασε και της έκανε ένα υποτιμητικό σχόλιο για τις γυναίκες, η Κασσία απάντησε με μια αναφορά στην Παναγία, η οποία εντυπωσίασε τον αυτοκράτορα, αλλά τελικά δεν κέρδισε την εύνοιά του.
Το 843 μ.Χ., η Κασσία ίδρυσε μια κοινότητα και έγινε η πρώτη ηγουμένη της. Διατήρησε στενή σχέση με το κοντινό μοναστήρι του Στουδίου, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των έργων της.
Η Κάσσια ήταν ποιήτρια, υμνογράφος και μελωδός που διέπρεψε στον τομέα της μελουργίας, συνθέτοντας πολλούς στίχους για εορταζόμενους αγίους. Το έργο της είναι ακόμη και σήμερα επίκαιρο και έχει ιδιαίτερη σημασία για τον ορθόδοξο κόσμο.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Θεόφιλος επισκέφθηκε την Κάσσια στο μοναστήρι της χρόνια αργότερα, αλλά εκείνη κρύφτηκε από αυτόν επειδή είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Θεό. Ο αυτοκράτορας βρήκε τον ημιτελή ύμνο της και του πρόσθεσε έναν στίχο πριν φύγει.
Όταν η Κάσσια επέστρεψε και ολοκλήρωσε τον ύμνο, ανακάλυψε την προσθήκη του Θεόφιλου και συγκινήθηκε από αυτήν. Η Κάσσια πέθανε στην Κάσο και θάφτηκε σε παρεκκλήσι αφιερωμένο στο όνομά της. Το έργο της γιορτάζεται ακόμη στις 7 Σεπτεμβρίου από τους Κασσιώτες, οι οποίοι καθιέρωσαν τη μνήμη της λόγω της συγγένειας του ονόματός της με το νησί τους.
Η αμαρτωλή γυναίκα
Η αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε τα πόδια του Χριστού με μύρο δεν κατονομάζεται στα Ευαγγέλια και η ταυτότητά της παραμένει μυστήριο.
Ενώ πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι είναι η Κασσία ή η Μαρία Μαγδαληνή, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς. Οι απόστολοι επέλεξαν να μην την κατονομάσουν, αποδεικνύοντας την επιθυμία τους να αποφύγουν να την κρίνουν.
Αντ’ αυτού, το επίκεντρο της ιστορίας είναι η συγχώρεση και η συμπόνια του Χριστού, ο οποίος καλωσόρισε τη μετάνοιά της και συγχώρεσε τις αμαρτίες της.
Το τροπάριο που ψάλλεται τη Μεγάλη Τρίτη αφηγείται την ιστορία αυτής της ανώνυμης γυναίκας και τη συνάντησή της με τον Χριστό. Ο ύμνος εκφράζει τη μετάνοια της γυναίκας και υμνεί το έλεος και την αγάπη του Χριστού.
Είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της συγχώρεσης που προσφέρει ο Χριστός σε όλους όσους την αναζητούν.
