Περιεχόμενα
Χώρισε με τον αρραβωνιαστικό της ενώ ήταν έγκυος, και αφού γέννησε, παντρευτήκαμε. Μια ιστορία αγάπης που ξεκίνησε με μια γοητευτική ματιά και μεγάλωσε μέσα στην αβεβαιότητα, οδηγώντας σε έναν διαρκή δεσμό.
Χώρισε με τον αρραβωνιαστικό της ενώ ήταν δύο μηνών έγκυος και μόλις γέννησε παντρευτήκαμε. Είμαστε ευτυχισμένοι.
Η πρώτη συνάντηση
Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα που την είδα… με κοίταζε με τα σπινθηροβόλα μάτια της έτοιμα να ανάψουν φωτιά, σαν να ήθελαν να μου πουν κάτι.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ήταν ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι του 2010. Αύγουστος, καύσωνας, η πόλη είχε ερημώσει για τα καλά… Δεν μπορούσα να φύγω από το μαγαζί, οπότε δούλευα ασταμάτητα εκείνη την περίοδο.
Δούλευε στην πολυεθνική απέναντι από το μαγαζί μας… Την έβλεπα κάθε πρωί πηγαίνοντας στο γραφείο και την κοιτούσα από μακριά με θαυμασμό. Μελαχρινή, ψηλή και πολύ γοητευτική.
Οι υπόλοιποι στο μαγαζί με έπαιρναν στο ψιλό εξαιτίας του τρόπου που την κοίταζα. Με κορόιδευαν.
Μια ακτίνα ελπίδας
Όταν ήρθε για πρώτη φορά να πάρει καφέ από εμάς, ένιωσα το σύμπαν να παγώνει. Σοκαρίστηκα, αλλά έτρεξα να την εξυπηρετήσω πρώτος. Ήταν γλυκιά και χαμογελαστή, αλλά και αρκετά μελαγχολική. Δεν είχα καμία ελπίδα.
Δεν μου έδωσε καμία υπόσχεση, αν και τα μάτια της μου έλεγαν το αντίθετο.
Για μέρες ερχόταν, έπινε τον πρωινό της καφέ και έφευγε. Προσπάθησα όσο μπορούσα να της αποσπάσω μια λέξη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Νομίζω ότι ήταν απλώς ευγενική και φιλική.
Το κακό είναι ότι είχα αρχίσει να την ερωτεύομαι, αλλά μάλλον ερωτευόμουν ένα όνειρο απατηλό. Τα Σαββατοκύριακα που η εταιρεία δεν δούλευε και δεν την έβλεπα, έπαθα «κατάθλιψη».
Οι φίλοι και οι γνωστοί μου με κορόιδευαν, αλλά εγώ μετρούσα τις ώρες για να τη δω.
Μια αναπάντεχη στροφή
Ήξερα ότι αυτή η ιστορία δεν πήγαινε πουθενά, αλλά κάτι μέσα μου μου έλεγε να το πολεμήσω… Ένα απόγευμα, ξαφνικά, λίγες ώρες πριν κλείσω το μαγαζί και αφού δεν είχε εμφανιστεί όλη μέρα, εμφανίζεται εκείνη.
Δεν είχε πολύ καλή διάθεση, κάθισε σε ένα τραπέζι και άρχισε να μου μιλάει. Ένιωσα ότι κάποιος με κορόιδευε. Άδραξα αμέσως την ευκαιρία να καθίσω δίπλα της και να την ακούσω.
Ήταν σε πολύ κακή διάθεση επειδή χώρισε με τον αρραβωνιαστικό της μετά από 3 χρόνια σχέσης και ήταν μάλιστα δύο μηνών έγκυος. Χρειαζόταν κάπου να μιλήσει, να ξεσπάσει. Ο χωρισμός τους ήταν αρκετά επώδυνος αφού επρόκειτο να παντρευτούν.
Δεν μπορώ να πω ότι στεναχωρήθηκα που χώρισε, αυτό θα ήταν υποκριτικό.
Με αυτό και με εκείνο, χωρίς να το καταλάβουμε, μιλήσαμε για τα πάντα, για τη ζωή μας, τον έρωτα, τον πόνο, τους ανθρώπους, τις δουλειές μας, τα όνειρά μας, τα πάντα. Με γοήτευε το μυαλό της και εκείνη δεν φαινόταν να μπορεί να με αγνοήσει.
Είχαμε απίστευτη χημεία. Κλείσαμε το μαγαζί και συνεχίσαμε να μιλάμε μέχρι τις 12 το βράδυ.
Μια στιγμή αβεβαιότητας
Στη συνέχεια εξαφανίστηκε ξανά και σταμάτησε να έρχεται στο κατάστημα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Της έστειλα καφέ στο γραφείο της και σημειώσεις… χωρίς αποτέλεσμα. Δεν εμφανιζόταν και άρχισα να αποθαρρύνομαι ξανά. Νόμιζα ότι την είχα χάσει.
Ρώτησα τη συνάδελφό της και μου είπε ότι έλειπε σε ταξίδι αναψυχής. Επέστρεψε και ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Δεν μπορούσα να το αντέξω. Στην επόμενη ευκαιρία που μου δόθηκε, της ζήτησα.
