Περιεχόμενα
Η ανακάλυψη της αλήθειας για το παρελθόν σας μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Αυτή είναι η ιστορία του Έφη, ο οποίος έμαθε ότι τον πήραν από τη βιολογική του μητέρα σε ηλικία μόλις 3 μηνών.
Η αποκάλυψη κατέστρεψε τον κόσμο του και τον έκανε να αμφισβητήσει την ταυτότητα και τις σχέσεις του. Ελάτε μαζί μας καθώς θα εμβαθύνουμε στο ταξίδι του στην αναζήτηση απαντήσεων, στην αντιμετώπιση των προκλήσεων και στην προσπάθεια να βρει την αίσθηση του ανήκειν.
Γολγοθάς αρχίζει: Η ιστορία του Efis
«Σε πήραμε από τη μητέρα όταν ήσουν 3 μηνών», μου είπε η μητέρα μου, και εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς. Είμαι μοναχοπαίδι. Ο μπαμπάς, εργολάβος ξυλουργός τότε, έβγαζε καλά λεφτά και ως ιδιοκτήτης σπιτιού με λάτρευε. Μου έλεγε ιστορίες και με πήγαινε σε κούνιες.
Η μαμά δούλευε στο μαγαζί του θείου μου, μαγείρευε και ψώνιζε ρούχα. Αλλά εκείνες τις ώρες, που ήμασταν μαζί, δεν είχα τον δεσμό που είχα με τον μπαμπά μου.
Ανακάλυψη της αλήθειας
Στα 15 μου, ο πατέρας μου είχε πάει στο χωριό του, και καθώς καθόμασταν με τη μητέρα μου, μιλούσαμε για γυρίνους. Ξαφνικά με ρώτησε: «Πώς θα σου φαινόταν αν σε είχαμε πάρει από κάπου;». Της απάντησα: «Εντάξει, αυτό είπε», για να μην την αναστατώσω.
Αλλά ξαφνικά, την είδα να κλαίει και μου είπε: «Σε πήραμε από τη μητέρα, 3 μηνών». Για χάρη των άλλων, προσποιήθηκα ότι το αποδέχομαι, αλλά από την αρχή αναρωτήθηκα ποιοι θα έπρεπε να είναι οι πραγματικοί μου γονείς. Από τότε, είμαι πικρόχολη και αγανακτισμένη απέναντι στη μητέρα μου που μου το είπε.
Προσωπική ζωή και προκλήσεις
Παντρεύτηκα στα 19 μου, και όταν τελείωσα το σχολείο, είχα αποκτήσει την πρώτη μου κόρη. Στα 20, απέκτησα τη δεύτερη κόρη μου. Μετά τη δεύτερη γέννα μου, τα νεύρα μου έγιναν χάλια και εμφάνισα έλκος στο στομάχι.
Από τότε, έχω προβλήματα και παίρνω αντικαταθλιπτικά για τις κρίσεις άγχους. Στα 23 μου, αρχίζει ο Γολγοθάς.
Επανένωση με τον βιολογικό πατέρα
Έμαθα από τα αρχεία της μητέρας ότι με έδωσαν επειδή δεν μπορούσαν να το βρουν στα αρχεία της διαθήκης. Ο πατέρας μου, ένας άνθρωπος με πολλά χρήματα, με πήρε το ’71 με μια jaguar. Πίστευε ότι έπρεπε να μεγαλώσω με οικογένεια και όχι με νταντάδες.
Ο βιολογικός μου πατέρας είναι ιδιοκτήτης ενός μεγάλου εργοστασίου τροφίμων, αλλά εμένα με ενδιέφερε πάντα να μου μιλάει και να με χαιρετάει, όχι τα χρήματά του. Έτσι τον γνώρισα και στην αρχή όλα ήταν καλά με τους άλλους γονείς. Βγαίναμε για φαγητό και φέραμε δώρα στα παιδιά, αλλά δυστυχώς η γυναίκα του δεν με ήθελε.
Φοβόταν ότι θα της έπαιρνα την περιουσία, γι’ αυτό και κράτησε τη βιομηχανία σε λειτουργία.
Μια μέρα, όταν ήμουν πολύ άρρωστος, η γυναίκα του με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: «Μην μας ξαναενοχλήσεις», και αυτό ήταν το τέλος της σχέσης μας. Μετά το διαζύγιό μου, γνώρισα τον Κώστα, ο οποίος είναι μαζί μου εδώ και 19 χρόνια.
Ένας καλός άνθρωπος μεγάλωσε τα παιδιά μου. Δεν έχω δει τον πατέρα μου εδώ και 20 χρόνια. Επί 20 χρόνια στις γιορτές, του έστελνα χρόνια πολλά, αλλά ποτέ δεν πήρα απάντηση.
Μια επανένωση και μια εξαφάνιση
Ένα Πάσχα, είχα πάλι κακή διάθεση και του είπα ότι θα πάρω ένα χάπι και θα κοιμηθώ. Τα παιδιά είχαν πάει στον πατέρα τους. Εκείνο το Πάσχα, πριν από έξι χρόνια, έστειλα στον πατέρα μου τις καλύτερες ευχές μου και έκλεισα το τηλέφωνο.
Το βράδυ, το άνοιξα και είδα πόσες αναπάντητες κλήσεις είχα. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: «Θέλω να σε δω». Έτρεξα να τον συναντήσω και μου είπε: «Σ’ αγαπώ, γιε μου, και από δω και πέρα θα είμαστε μαζί».
Ωστόσο, ένα χρόνο και μια μέρα, εξαφανίστηκε. Δεν σήκωσε το τηλέφωνο και δεν απάντησε σε κανένα από τα μηνύματά μου. Τηλεφώνησα.
