Περιεχόμενα
Σε κάθε οικογένεια, υπάρχουν εκείνοι που προσφέρουν άνευ όρων αγάπη και υποστήριξη και εκείνοι που προσπαθούν να μας ρίξουν. Δυστυχώς, ορισμένοι συγγενείς κρύβουν φθόνο και εγωισμό και αποδεικνύονται πιο επικίνδυνοι από τους ξένους.
Το δυνατό κείμενο της Kate Hilverost εξερευνά την πραγματικότητα των κακών συγγενών, εκείνων που μας υπονομεύουν και περιμένουν το πρώτο μας λάθος. Αντί να μας προσφέρουν γνήσια στοργή, μας παραπλανούν με ψεύτικα φιλιά και απαραίτητες αγκαλιές. Ας βουτήξουμε στον κόσμο των κακών συγγενών και γιατί πρέπει να τους κρατάμε σε απόσταση.
Όταν οι συγγενείς γίνονται εχθροί
Η οικογένεια θεωρείται συχνά πηγή υποστήριξης και δύναμης, αλλά δυστυχώς, δεν έχουν όλοι οι συγγενείς το συμφέρον μας στο μυαλό τους. Ορισμένοι είναι γεμάτοι φθόνο και εγωισμό και μπορεί να είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι από τους ξένους.
Αυτή μπορεί να είναι μια δύσκολη κατάσταση, καθώς αναμένεται από εμάς να δείχνουμε φιλοξενία και ευγένεια σε όσους μας υποτιμούν και μας υπονομεύουν. Το ποίημα «Ξένο, οικείο» της Kate Hilverost μιλάει για αυτή την εμπειρία, περιγράφοντας την αίσθηση του να είσαι ξένο σώμα σε μια οικογένεια που δεν σε αποδέχεται.
Ο πόνος του να είσαι «ξένο σώμα»
Το ποίημα «Ξένο, οικείο» αποτυπώνει τον πόνο και την απομόνωση του να είσαι ξένος μέσα στην ίδια σου την οικογένεια.
Ο ομιλητής περιγράφει ότι αισθάνεται σαν «ξένο σώμα σε ένα σώμα που δεν θα είναι ποτέ δικό σου» και σημειώνει ότι δεν υπάρχει «κανένα σημείο επαφής» ή επικοινωνίας με αυτούς τους κακούς συγγενείς.
Η αίσθηση ότι είναι μια αδιάφορη παρουσία, που δεν υπολογίζεται ούτε στα πιο μικρά πράγματα, μπορεί να είναι απίστευτα επώδυνη, και ο ομιλητής είναι ξεκάθαρος ότι για την απομόνωση αυτή δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά οι κακοί συγγενείς που αρνούνται να τους αποδεχτούν.
Υποκρισία και προδοσία
Το ποίημα μιλάει επίσης για την υποκρισία και την προδοσία των κακών συγγενών. Πρόκειται για ανθρώπους που «ξέρουν να πίνουν αίμα» και είναι πρόθυμοι να ανταγωνιστούν και να υπονομεύσουν τους άλλους προκειμένου να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους.
Τα ψεύτικα φιλιά και οι αγκαλιές που προσφέρουν είναι απλώς μια μάσκα για τα αληθινά τους συναισθήματα και ο ομιλητής προτρέπει τους αναγνώστες να τους «κρατήσουν μακριά» και να «τρέξουν μακριά τους».
Επιλέγοντας μια ζωή χωρίς αυτούς
Το τελικό μήνυμα του ποιήματος είναι ότι είναι δυνατόν να επιλέξουμε μια ζωή χωρίς κακούς συγγενείς, να «αποχωριστούμε εύκολα» το ξένο σώμα που μας έχει επιβάλει η ζωή.
Επιλέγοντας να ζήσουμε μακριά από τις «ίντριγκες και τη βρωμιά» αυτών των ανθρώπων, μπορούμε να βρούμε την αίσθηση της ειρήνης και του ανήκειν σε εκείνους που πραγματικά μας αποδέχονται και μας στηρίζουν.
