Οι κρυφές πραγματικότητες των αμβλώσεων: Αποκάλυψη προσωπικών εμπειριών και συναισθημάτων

: Τι δεν σας λέει κανείς για την άμβλωση

Στην ηλικία των 21 ετών, πήρα την απόφαση να κάνω έκτρωση, μια επιλογή στην οποία στέκομαι και δεν μετανιώνω.

Είναι μια επιλογή που μου επέτρεψε να οραματιστώ μια διαφορετική πορεία για τη ζωή μου, απαλλαγμένη από δεσμεύσεις και περιορισμούς. Αν και οι άνθρωποι μπορεί να την χαρακτηρίσουν εγωιστική, ξέρω ότι ήταν η σωστή απόφαση για μένα. Ωστόσο, υπάρχουν πτυχές της εμπειρίας για τις οποίες κανείς δεν μιλάει.

Οι εβδομάδες που προηγήθηκαν της διαδικασίας ήταν γεμάτες με πρωινές ναυτίες, εναλλαγές της διάθεσης, φόβο και ψέματα σε φίλους και οικογένεια. Η απογοήτευση στα πρόσωπα των αγαπημένων προσώπων, οι συζητήσεις με το αγέννητο μωρό, ο εξευτελισμός στην κλινική και τα αντικρουόμενα συναισθήματα ανακούφισης και ενοχής μετά.

Είναι μια απώλεια που παραμένει, με σκέψεις για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει. Ωστόσο, τις περισσότερες μέρες, είναι μια ανάμνηση, μια επιλογή που έκανα για τον εαυτό μου, διαμορφώνοντας το μέλλον μου με δυσκολία και πεποίθηση.

Πηγή: Γ: thoughtcatalog.com.

Τι δεν σας λέει κανείς για την άμβλωση

Στην ηλικία των 21 ετών, πήρα την απόφαση να κάνω έκτρωση, και είναι μια απόφαση που δεν θα μετανιώσω ποτέ. Μου επέτρεψε να διαμορφώσω το μέλλον μου και να αποφύγω πιθανές προκλήσεις και περιορισμούς.

Ωστόσο, υπάρχουν πτυχές της εμπειρίας για τις οποίες κανείς δεν σε προετοιμάζει.

Οι εβδομάδες πριν από την έκτρωση

Πριν από το ραντεβού, περνάτε μια δίνη συναισθημάτων. Η πρωινή αδιαθεσία, οι εναλλαγές της διάθεσης, ο θυμός, ο φόβος, η πικρία και οι στιγμές που κλαίτε μόνοι στο αυτοκίνητό σας γίνονται μέρος της καθημερινότητάς σας.

Βρίσκετε τον εαυτό σας να κρύβει την αλήθεια από τους φίλους και την οικογένεια, ζώντας με ένα κρυφό βάρος.

Ο αντίκτυπος στις οικογενειακές σχέσεις

Όταν τελικά βρείτε το θάρρος να μοιραστείτε τα νέα με την οικογένειά σας, οι αντιδράσεις τους μπορεί να είναι καταστροφικές. Η απογοήτευση στα μάτια τους και η αλλαγή της δυναμικής μέσα στην οικογένεια είναι βαθιά.

Οι άνθρωποι που κάποτε σας γνώριζαν δεν θα σας ξανακοιτάξουν ποτέ με τον ίδιο τρόπο.

Μιλώντας στο αγέννητο μωρό

Βρίσκετε τον εαυτό σας να μιλάει στο μωρό που μεγαλώνει μέσα σας, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχετε ποτέ την ευκαιρία να μοιραστείτε την ιστορία της γέννησής του. Του δίνεις ένα όνομα, ξεχύνοντας την αγάπη σου, παρόλο που δεν θα το γνωρίσεις ποτέ.

Είναι μια σπαρακτική εμπειρία.

Η επίσκεψη στην κλινική και τα συναισθήματα μετά την άμβλωση

Το ταξίδι στην κλινική είναι γεμάτο ταπείνωση και αμηχανία. Η ανακούφιση που ακολουθεί τη διαδικασία μπορεί αρχικά να σας κάνει να αμφισβητήσετε τα συναισθήματά σας, αλλά σύντομα συνειδητοποιείτε το σύνθετο μείγμα συναισθημάτων.

Η ελευθερία, οι ενοχές και η ευτυχία διαπλέκονται καθώς αντιμετωπίζετε ένα αβέβαιο αλλά ανοιχτό μέλλον.

Η επέτειος και το βάρος της απώλειας

Κάθε χρόνο, την ημέρα που συνέβη αυτό, θα αισθάνεστε μια αίσθηση απώλειας. Είτε σκόπιμα είτε όχι, έχετε βιώσει μια βαθιά απώλεια που δεν μπορεί ποτέ να αντικατασταθεί.

Γίνεται μια καθοριστική επιλογή στη ζωή σας, κάτι που δεν μπορείτε να ξεχάσετε, αλλά δεν μπορείτε ποτέ να συζητήσετε ανοιχτά.

Η φανταστική ζωή του αγέννητου παιδιού

Θα βρείτε τον εαυτό σας να φαντάζεται τι θα μπορούσε να είχε γίνει. Να υπολογίζετε την ημερομηνία τοκετού και να φαντάζεστε το παιδί σας σε διάφορα στάδια της ζωής του.

Στα όνειρα, θα το βλέπετε ως μωρό ή θα οραματίζεστε το άτομο που θα μπορούσε να έχει γίνει. Είναι ένα γλυκόπικρο ταξίδι περιέργειας και θαυμασμού.

Ενώ η ανάμνηση της εμπειρίας μπορεί να ξεθωριάσει με τον καιρό, παραμένει μέρος του εαυτού σας. Ήταν μια επιλογή που ήταν σωστή για εσάς, αν και όχι χωρίς τις δυσκολίες της.