Περιεχόμενα
Νιώθοντας μόνος στη ζωή ενός ναυτικού: Μεγαλώνοντας παιδιά μόνα τους, στερημένα από αγάπη και σύνδεση. Απομακρυνόμενος και γεμάτος φόβο, αναζητώ παρηγοριά στους φίλους. Η μοναξιά είναι αφόρητη και οι αμφιβολίες για την πίστη του συζύγου μου παραμένουν.
Φοβάμαι ότι δεν ξέρω αν ο άνθρωπος μου στο λιμάνι είναι πιστός….
Το αίσθημα της μοναξιάς στη ζωή ενός ναυτικού
Ο σύζυγός μου και εγώ είμαστε παντρεμένοι εδώ και 5 χρόνια. Είναι ναυτικός και λείπει εννέα μήνες το χρόνο. Πριν αποκτήσουμε παιδιά με έπαιρνε μαζί του στα ταξίδια του κατά καιρούς και έτσι γνώρισα τον κόσμο.
Ήμουν σε θέση να ανεχτώ το επάγγελμά του επειδή, όπως είπα, οι περίοδοι κατά τις οποίες ήμασταν χώρια ήταν ελάχιστες. Ωστόσο, τα τελευταία δύο χρόνια, με τα δίδυμα που μπήκαν στη ζωή μας, αισθάνομαι μοναξιά στο περιθώριο της ζωής του συζύγου μου….
Παίζοντας το ρόλο της μητέρας και του πατέρα
Στην ουσία, τα μεγαλώνω μόνη μου και παίζω το ρόλο της μητέρας και του πατέρα. Είμαι περιορισμένη σε 4 τοίχους επειδή δεν μπορώ να εργαστώ, αφού τα παιδιά με χρειάζονται.
Το κρεβάτι μου είναι άδειο και η ερωτική μου ζωή ανύπαρκτη. Στερούμαι μια αγκαλιά, μια γλυκιά κουβέντα καθώς και την ανθρώπινη επαφή.
Η απομάκρυνση και ο φόβος
Ο σύζυγός μου και εγώ δεν έχουμε κοινές δραστηριότητες και επομένως δεν έχουμε να μοιραστούμε τίποτα, εκτός από τα σοβαρά πράγματα που αφορούν τα παιδιά, το σπίτι και τα έξοδα.
Νιώθω ότι απομακρυνόμαστε και φοβάμαι.
Βρίσκω παρηγοριά στους φίλους μου και στα ανούσια αλλά κολακευτικά, δεν το κρύβω, κομπλιμέντα που δέχομαι στη μοναδική μου διέξοδο που είναι το γυμναστήριο.
Αναγκάζομαι να υποχρεώσω άλλες μητέρες προκειμένου να μένω στο σπίτι για 4 ώρες την εβδομάδα και να κάνω καθήκοντα μπέιμπι σίτινγκ..
Αισθάνομαι σαν να χάνομαι. Ναι, μπορούμε να το αντέξουμε οικονομικά και δεν στερούμαστε τίποτα στο σπίτι, αλλά η μοναξιά είναι αφόρητη.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω να με πνίγει το άγχος και ο φόβος.
Δεν ξέρω αν ο σύζυγός μου στα λιμάνια είναι πιστός και δεν ξέρω ούτε εγώ πόσο θα αντέξω….
