Περιεχόμενα
Δείτε την ανησυχητική πραγματικότητα των σύγχρονων ραντεβού, καθώς η Λίνα μοιράζεται τη συνάντησή της με έναν άνδρα που έδινε προτεραιότητα στη σωματική οικειότητα έναντι της συναισθηματικής σύνδεσης.
Εξερευνήστε τις επιπτώσεις των κοινωνικών προσδοκιών και την αναζήτηση της γνήσιας αγάπης.
Στο πρώτο ραντεβού, επέμενε να συναντηθούμε αλλιώς δεν θα με άφηνε να φύγω. Τον βρήκα αρκετά περίεργο. Πίστευε ότι χωρίς σωματική οικειότητα, είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το βάθος της αγάπης σε μια σχέση.
Αυτό το θέμα απασχολούσε τις συζητήσεις μας πριν βγούμε.
Κατά τη διάρκεια του ραντεβού μας, έθιξε ξανά το θέμα. «Δεν αρκεί η οπτική επαφή; Πρέπει να αγγίξεις σωματικά για να αισθανθείς πραγματικά;» ρώτησα, αλλά εκείνος απλώς έπαιζε το βιολί του, επαναλαμβάνοντας τη στάση του ξανά και ξανά.
Η επιμονή του έγινε πολύ ενοχλητική και σκέφτηκα να φύγω.
Συναντηθήκαμε σε μια κεντρική τοποθεσία και απαίτησε να ικανοποιήσω τις επιθυμίες του πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας. Διαφορετικά, απείλησε να αποτρέψει κάθε μελλοντική συνάντηση. Φοβισμένη, υποχρέωσα απρόθυμα. Αλλά άρχισα να κουράζομαι από τέτοιες συμφωνίες.
Τυχαίνει να είναι ιδιοκτήτης ενός παντοπωλείου, οπότε τον συναντώ καθημερινά, πράγμα που με αηδιάζει. Έχω απογοητευτεί από τους άνδρες. Το να βρω έναν αληθινό κύριο είναι σπάνιο.
Έκτοτε συνειδητοποίησα ότι, για πολλούς άνδρες, περιμένουν σεξουαλική ικανοποίηση πριν σκεφτούν οτιδήποτε άλλο. «Θα με αφήσεις έτσι απλά ξεκρέμαστο; Ταξίδεψα τόσο δρόμο για να σε συναντήσω», διακηρύσσουν.
Φαίνεται ότι όλοι επιθυμούν τη συντροφικότητα, αλλά αποκλειστικά και μόνο για τη σωματική ευχαρίστηση. Ίσως θα έπρεπε να επισκέπτονται επαγγελματίες αντί να παραπονιούνται για ασήμαντα θέματα.
Οι φίλοι μου έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις- δεν είναι μια μεμονωμένη εμπειρία. Πού πήγε η αγάπη;.
Από τότε που συνάντησα τον άνδρα από το παντοπωλείο, απέφυγα να βγαίνω ραντεβού. Στο τέλος, έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι μόνοι.
Η κοινωνία υπαγορεύει ότι πρέπει να έχουμε σύντροφο, αλλά όταν η κοινωνία κάνει τα στραβά μάτια, περιοριζόμαστε σε απλά αντικείμενα του πόθου, που εκτιμώνται μόνο για την παρουσία μας στο κρεβάτι.
Συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, έχω κουραστεί από την επιπολαιότητα και τις προσδοκίες που συνοδεύουν τις ρομαντικές συναντήσεις. Είναι αποκαρδιωτικό να γίνεσαι μάρτυρας της έλλειψης γνήσιας σύνδεσης και της ιεράρχησης της σωματικής ικανοποίησης πάνω απ’ όλα.
Ίσως ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε τα κοινωνικά πρότυπα και να επαναπροσδιορίσουμε την αληθινή ουσία της αγάπης και της συντροφικότητας.
Προσωπικός προβληματισμός
Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, κατάφερα να εκτιμήσω την ανεξαρτησία μου και τη σημασία της αυτοεκτίμησης. Αρνούμαι να συμβιβαστώ με οτιδήποτε λιγότερο από μια γνήσια σχέση που βασίζεται στο σεβασμό, την κατανόηση και τη συναισθηματική οικειότητα.
Οι προσδοκίες της κοινωνίας μπορεί να προσπαθούν να με περιορίσουν, αλλά είμαι αποφασισμένη να χαράξω το δικό μου μονοπάτι και να βρω την ολοκλήρωση με τους δικούς μου όρους.
