Περιεχόμενα
Δείτε το συναισθηματικό δίλημμα του να μην θέλετε να παρευρεθείτε στην κηδεία της μητέρας σας. Αυτή η προσωπική ιστορία διερευνά τις πολυπλοκότητες μιας τεταμένης σχέσης και τις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του ατόμου.
Παρά τις κοινωνικές προσδοκίες, ο συγγραφέας παλεύει με τα αντικρουόμενα συναισθήματα και τον φόβο της αναβίωσης παρελθοντικών τραυμάτων. Βρείτε καθοδήγηση και κατανόηση σε αυτή την ειλικρινή αφήγηση.
Δεν θέλω να πάω στην κηδεία της μητέρας μου
Είμαι 32 ετών και από τότε που πέθανε ο πατέρας μου και απομακρύνθηκα από την τοξική μητέρα μου, η ψυχική μου υγεία έχει βελτιωθεί πολύ.
Είμαι ευτυχισμένη μακριά της και θα ήμουν πολύ πιο ευτυχισμένη αν δεν χρειαζόταν να έχω ποτέ ξανά καμία επαφή μαζί της. Καταλαβαίνω ότι η μητέρα μου δεν πέρασε καλά στη ζωή της, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να κακοποιεί εμένα και τον αδελφό μου.
Αδιαφορία για την κηδεία
Προχθές μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι η μητέρα μου πέθανε και ότι η κηδεία της είναι μεθαύριο. Δεν ένιωσα τίποτα. Δεν ήμουν χαρούμενη, αλλά ούτε και λυπημένη.
Όπως όταν μαθαίνουμε για το θάνατο κάποιου μακρινού ανθρώπου που ούτε γνωρίζουμε ούτε γνωρίσαμε ποτέ. Αναρωτιέσαι αν σκέφτομαι να πάω; Το σκέφτηκα, αλλά δεν θέλω.
Τεταμένες οικογενειακές σχέσεις και προσωπική ταυτότητα
Η μητέρα μου και η οικογένειά της πάντα με κορόιδευαν και με κακομεταχειρίζονταν για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Ποτέ δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το γεγονός ότι είμαι λεσβία.
Από κάποια ηλικία επέλεξα να αποστασιοποιηθώ και δεν έχω δει κανένα από τα μέλη της οικογένειάς μου εδώ και χρόνια ούτε θέλω να δω. Έχω έναν αδελφό με τον οποίο μιλάω πού και πού, αλλά μέχρι εκεί.
Καταλαβαίνω ότι αν δεν παραστώ στην κηδεία θα καταστραφεί η καλή σχέση που έχω με τους λίγους συγγενείς μου, αλλά δεν με νοιάζει. Δεν θέλω να πάω.
Νιώθω ότι θα πληγώσω τον εαυτό μου και θα προδώσω τον σύντροφό μου και τους φίλους μας που με αποδέχονται και με αγαπούν όπως είμαι. Φοβάμαι ακόμα περισσότερο τον εαυτό μου. Ξέρω ότι αν γυρίσω πίσω οι κρίσεις πανικού θα επανέλθουν.
Τι πρέπει να κάνω; Ξέρω ότι πρέπει να ακολουθήσω το κυρίως επίσημο μέρος της υπόθεσης, αλλά δεν αισθάνομαι τίποτα μέσα μου. Δεν είμαι αναίσθητος, απλά πονάω. Δεν έχω τραβήξει πολύ τα τελευταία χρόνια.
Χρύσα.
