Περιεχόμενα
: Μοναξιά ως χήρος πατέρας
Ως χήρος, αντιμετωπίζω την πρόκληση να παρέχω συντροφιά στον γιο μου που δεν έχει συμπαίκτες. Η προσέγγιση άλλων μητέρων είναι ένα αποθαρρυντικό έργο, φοβούμενος ότι οι προθέσεις μου μπορεί να παρεξηγηθούν.
Καθώς ο γιος μου έγινε πρόσφατα 4 ετών και εγώ 39, έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έχασα τον σύζυγό μου. Δυστυχώς, τα παιδιά των φίλων μου είναι είτε σημαντικά μεγαλύτερα είτε πολύ μικρότερα, αφήνοντας τον γιο μου χωρίς την κατάλληλη παρέα.
Προτείνω εξόδους στις κούνιες ή στο πάρκο, αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιος θα μας συνοδεύσει; Παρά τα εμπόδια αυτά, προσπαθώ να δημιουργώ ευκαιρίες για τον γιο μου να κάνει φίλους και να χτίσει μόνιμες σχέσεις.
Η προοπτική ενός χήρου: Αναζήτηση εταιρείας για τον γιο μου
Καλησπέρα σας. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έμεινα χήρος και ο γιος μου έγινε πρόσφατα 4 ετών, ενώ εγώ έγινα 39 ετών. Ως μονογονέας, μία από τις προκλήσεις μου είναι να βρω την κατάλληλη παρέα για τον γιο μου.
Δυστυχώς, τα παιδιά των φίλων μου είναι είτε σημαντικά μεγαλύτερα (9 ή 10 ετών) είτε πολύ μικρότερα, αφήνοντας τον γιο μου χωρίς συμβατούς συμπαίκτες.
Η τυπική μου πρόταση προς τον γιο μου είναι να επισκεφθείτε τις κούνιες ή το πάρκο στο Νιάρχο για βόλτες με το ποδήλατο ή να απολαύσετε την παιδική χαρά.
Ωστόσο, τίθεται το επαναλαμβανόμενο ερώτημα: ποιο παιδί θα μας συνοδεύσει; Αυτή η αβεβαιότητα συχνά αποθαρρύνει τον γιο μου. Μερικές φορές, καταλήγουμε να πηγαίνουμε μόνοι μας ή μόνο αν τυχαίνει να βρίσκονται στο πάρκο μεγαλύτερα παιδιά.
Ευτυχώς, όποτε καταφέρνω να πείσω τον γιο μου (πράγμα που δεν συμβαίνει πάντα), παίζει ευχαρίστως με όποια παιδιά συναντά στην παιδική χαρά, δημιουργώντας προσωρινές φιλίες.
Λόγω του προγράμματος εργασίας μου, δεν μπορώ να πάω τον γιο μου στο παιδικό σχολείο, το οποίο θα μου έδινε την ευκαιρία να αλληλεπιδράσω με άλλους γονείς.
Ακόμη και στις σπάνιες περιπτώσεις που έχω ελεύθερο χρόνο, βρίσκω τον εαυτό μου να αναλογίζεται τι μπορώ να κάνω. Περιστασιακά, παρευρίσκομαι σε παιδικά πάρτι, όπου συναντώ ανύπαντρες και διαζευγμένες μητέρες.
Το να πετύχω τη σωστή ισορροπία μεταξύ του να είμαι αρκετά ευγενική ώστε να εξασφαλίσω την παρέα του γιου μου και να μην φαίνομαι υπερβολικά πρόθυμη ή προσκολλημένη είναι πρόκληση.
Ο γιος μου συχνά μου λέει για δύο συγκεκριμένους φίλους με τους οποίους παίζει στον παιδικό σταθμό. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσω την κοινωνική μας απομόνωση, επινόησα μια λύση, χωρίς να είμαι σίγουρη για την αποτελεσματικότητά της.
Σκοπεύω να δώσω δύο επιστολές στην υπεύθυνη του παιδικού σταθμού, ζητώντας της να τις προωθήσει στους γονείς αυτών των παιδιών. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζω να επεκτείνω τις προσκλήσεις στο σπίτι μας και ενδεχομένως να σχηματίσω έναν νέο κοινωνικό κύκλο τόσο για τον γιο μου όσο και για μένα.
Ως χήρος που περιηγείται στη γονεϊκότητα, η αναζήτηση συντροφιάς για τον γιο μου παραμένει ένα συνεχές ταξίδι.
Προσπαθώ να βρω τη σωστή ισορροπία μεταξύ της υποστήριξης των κοινωνικών του αναγκών και της διασφάλισης μιας θετικής εμπειρίας, ενώ παράλληλα αναζητώ ευκαιρίες να συνδεθώ με άλλους γονείς με ουσιαστικό τρόπο.
