Περιεχόμενα
Μάθετε τι συνέβη στον Λάζαρο μετά τη θαυματουργική ανάστασή του, από τη φυγή του από τον διωγμό μέχρι το να γίνει ο πρώτος επίσκοπος της Σιτίου και να ζήσει άλλα τριάντα χρόνια.
Δείτε τις παραδόσεις και τους θρύλους γύρω από τον Άγιο, συμπεριλαμβανομένης της σύνδεσής του με την Αλυκή της Λάρνακας και τη συνάντησή του με την Παναγία. Εξερευνήστε τη μεταφορά του ιερού λειψάνου του από το Σίτιους στην Κωνσταντινούπολη και τη σημασία του κατά τη βυζαντινή εποχή. Διαβάστε παρακάτω για μια ενδιαφέρουσα ματιά στη ζωή και την κληρονομιά του Λαζάρου.
Τι συνέβη στον Λάζαρο μετά το θαύμα της ανάστασής του
Όλοι γνωρίζουμε το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου, αλλά πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τι συνέβη στον Λάζαρο μετά από αυτό; Πώς έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, πού και πότε πέθανε τελικά;.
Η ζωή του Λαζάρου μετά την ανάσταση
Ο Λάζαρος, γνωστός ως ο ωραίος και ο τέταρτος, ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας, με τις οποίες ζούσε στη Βηθανία, κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Στο σπίτι τους ο Χριστός είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα όταν περνούσε από την περιοχή καθ’ οδόν προς την Ιερουσαλήμ.
Καταδιωκόμενος από τους Εβραίους, ο Άγιος κατέφυγε στο νησί της Κύπρου, όπου τον συνάντησαν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτόνησαν πρώτο επίσκοπο της Κιτίου.
Η αρχαία Κίτιος είχε τη μεγάλη τιμή να ευαγγελίζεται ο λόγος της Αλήθειας όχι από έναν απλό εργάτη του Ευαγγελίου, αλλά από έναν προσωπικό φίλο του Κυρίου.
Ο Άγιος Επιφάνιος, επίσκοπος της Κωνσταντίας στην Κύπρο, δήλωσε ότι ο δίκαιος Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την ανάληψή του και ήταν τριάντα ετών όταν αναστήθηκε.
Παραδόσεις για τον Λάζαρο
Σύμφωνα με τις παραδόσεις, ο Λάζαρος ήταν σκυθρωπός και κατσούφης κατά τη διάρκεια της παρούσας ζωής του, και αυτό οφειλόταν σε όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη.
Οι ίδιες παραδόσεις λένε ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του, εκτός από μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο σκεύος και σχολίασε λοξά: «το ένα χώμα κλέβει το άλλο».
Μια άλλη παράδοση συνδέει τον Άγιο με την Αλυκή της Λάρνακας. Περνώντας από εκεί μια μέρα, ο Άγιος διψούσε και ζήτησε από την ιδιοκτήτρια του αμπελώνα μερικά σταφύλια.
Εκείνη αρνήθηκε και για να την τιμωρήσει, μετέτρεψε με θαυματουργικό τρόπο τον τεράστιο αμπελώνα σε αλώνι.
Η μετακίνηση του Λαζάρου και η μεταφορά του ιερού λειψάνου του
Είναι επίσης γνωστή η τριακονταετής παραμονή του Αγίου Λαζάρου στον επισκοπικό θρόνο του Citius.
Η μετακίνηση και η μεταφορά του ιερού λειψάνου του Αγίου Λαζάρου από το Citius στην Κωνσταντινούπολη πραγματοποιήθηκε το έτος 899/900 με εντολή του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού.
Ο Λέων ΣΤ’ έστειλε χρήματα και τεχνίτες στην Κύπρο, όπου έχτισαν την υπέροχη εκκλησία του Αγίου, η οποία σώζεται ακόμη στη Λάρνακα.
Εκτός από αυτό, έχτισε ένα μοναστήρι στην Κωνσταντινούπολη στο όνομα του ενάρετου Λαζάρου, όπου κατέθεσε το ιερό λείψανο.
Κατά τη βυζαντινή εποχή διατηρήθηκε το έθιμο να πηγαίνει ο ίδιος ο αυτοκράτορας στην εκκλησία του μοναστηριού το Σάββατο του Λαζάρου. Το ιερό λείψανο του Αγίου πρέπει να μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με την παλαιά λάρνακα.
Αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι η μαρμάρινη λάρνακα, που βρίσκεται σήμερα κάτω από την Αγία Τράπεζα του ομώνυμου ναού στη Λάρνακα, φέρει την επιγραφή, με κεφαλαία γράμματα, «ΦΙΛΙΟΥ», ενώ η παλαιά γράφει «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Μέρος του ιερού λειψάνου του ενάρετου Λαζάρου βρέθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1972 σε ξύλινη θήκη. Οι Κιτιανοί δεν πρέπει να παρέδωσαν ολόκληρο το λείψανο στον αυτοκράτορα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του.
Αργότερα, οι Κιτιώτες τα έκρυψαν κάτω από τη λάρνακα, όπου παρέμειναν μέχρι την ανακάλυψή τους το 1972.
Συμπέρασμα
Έτσι, ο Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την ανάληψή του και χειροτονήθηκε ως ο πρώτος επίσκοπος της Κίτιου. Καταδιώχθηκε από τους Ιουδαίους και κατέφυγε στην Κύπρο, όπου.
