Περιεχόμενα
Σε αυτό το ειλικρινές ξέσπασμα, ο Μάικλ, ένας παντρεμένος άνδρας, εκφράζει την απογοήτευσή του για τους διαζευγμένους γονείς που επιλέγουν να καταστρέψουν τα σπίτια τους για χάρη μιας στιγμιαίας ευχαρίστησης.
Στηλιτεύει την ανωριμότητα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών που αδυνατούν να ρίξουν νερό στο κρασί τους και επιλέγουν να εμπλακούν σε πικρές δικαστικές διαμάχες, βλάπτοντας τελικά την ευημερία των παιδιών τους. Ο Michael προτρέπει τους γονείς να δώσουν προτεραιότητα στις οικογένειές τους και να σκεφτούν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών τους.
Για τους διαζευγμένους γονείς: Καταστρέφετε τα σπίτια σας για μια C@yla
Ονομάζομαι Michael και είμαι 47 ετών. Όπως καταλάβατε, ανήκω στην κατηγορία των παντρεμένων και όχι στη δική σας «συνομοταξία», αυτή των διαζευγμένων.
Η σύζυγός μου και εγώ, όπως κάθε ζευγάρι, έχουμε τα προβλήματά μας, αλλά ποτέ, μα ποτέ δεν τα αφήσαμε να σταθούν εμπόδιο στον όμορφο γάμο μας και στην αγαπημένη μας οικογένεια, ούτε σκεφτήκαμε ποτέ να τα τινάξουμε όλα στον αέρα, σε αντίθεση με όλους εσάς τους εγωιστές μπάσταρδους.
Η σημασία των αμοιβαίων παραχωρήσεων
Όλοι εσείς οι άνετοι και βολεμένοι άνθρωποι δεν έχετε μάθει να ρίχνετε νερό στο κρασί σας. Γυναίκες και άντρες, είστε τόσο ανώριμοι που προτιμάτε να βρίζετε σαν να μην υπάρχει αύριο χωρίς να σκέφτεστε τα παιδιά σας.
Απαιτούνται αμοιβαίες υποχωρήσεις, μια λέξη άγνωστη σε εσάς.
Προσπαθείτε να βγάλετε ο ένας το μάτι του άλλου ακόμα και αν έχετε άδικο και πληρώνετε δικηγόρους και δικαστήρια χρυσάφι για έναν καβγά που τελικά δεν βγάζει το δικό σας μάτι αλλά των παιδιών σας, μόνο και μόνο για να τον/την χτυπήσετε, να τον/την εξευτελίσετε και μετά να καυχηθείτε στην οικογένεια και τους συγγενείς ότι τον/την χτυπήσατε. Στο τέλος, μένεις με το πουλί στο χέρι γιατί κατέστρεψες τα σπίτια σου για μαλακίες, για το πουλί μιας στιγμής.
Οι συνέπειες του διαζυγίου στα παιδιά
Τι νομίζετε ότι πετυχαίνετε; Μια τρύπα στο νερό… Έχετε μπει στο ίδιο τσουβάλι με τους μονογονείς, τους πληγωμένους, τους χωρισμένους και τους χωρισμένους και νομίζετε ότι κάτι κάνετε. Λέτε ψέματα.
Δεν είστε τίποτα, και δυστυχώς, τα παιδιά που μεγαλώνετε δεν θα καταφέρουν ποτέ τίποτα στη ζωή τους. Με τη συμπεριφορά σας και τις μ@λ@κίες που κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε, τα έχετε καταδικάσει σε μια ζωή δυστυχίας.
Αντί να λογικευτείτε και να σκεφτείτε τι κάνω λάθος; Πώς θα το διορθώσω; Τι μπορώ να κάνω για να διορθώσω την κατάσταση, συνεχίζετε τις άθλιες επιλογές σας και τα κάνετε χειρότερα.
Η σημασία της οικογένειας
Εξάλλου, ποιος δίνει δεκάρα για τα παιδιά; Σας ενδιαφέρει η δική σας ευημερία ή η ευημερία των παιδιών σας; Σας αρέσει να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα και αυτό επειδή επιλέξατε την αβεβαιότητα ενός τρίτου; Δεν πειράζει… Κοίτα τον εαυτό σου… Ξέχασες ότι αυτό που μετράει είναι η οικογένεια και όχι οι φίλοι και οι φίλες και οι γκόμενες. Γι’ αυτό σας λυπάμαι, ΟΛΟΥΣ σας.
Λυπάμαι για τα παιδιά σας, αλλά πάνω απ’ όλα, λυπάμαι για εσάς που επιτρέπετε σε ανέντιμους άντρες και τριτοκλασάτες γυναίκες να μπαίνουν στη μέση και να διαλύουν την οικογένειά σας, ώστε εσείς και αυτοί να ταΐζετε τους πληγωμένους και ανικανοποίητους εγωισμούς σας.
