Περιεχόμενα
Ανακαλύπτοντας αόρατες δυνάμεις: Αγκαλιάστε την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού
Απελευθερώστε τη δύναμη που προέρχεται από το ουράνιο βασίλειο, πέρα από το πεδίο της θνητής όρασης.
Αφήστε κατά μέρος κάθε φόβο, γιατί στα βάθη της αβεβαιότητας, πρέπει να προσκολληθούμε σε μια ακλόνητη ελπίδα και μια ακλόνητη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. Ελάτε μαζί μας σε ένα βαθύ ταξίδι καθώς εμβαθύνουμε στις εμπειρίες του Γέροντα κατά τη διάρκεια του προσκυνήματός του στο Άγιο Όρος το 1991. Βυθιστείτε σε ιστορίες θεϊκών συναντήσεων, εγκάρδιας φιλοξενίας και πνευματικών αποκαλύψεων.
Στην πορεία, εξερευνήστε τη φύση των αγγέλων, την αιώνια αρμονία των ουράνιων ψαλμών τους και τη σημασία της επιφύλαξης της κρίσης για τους συνανθρώπους μας. Ας ξεκινήσουμε αυτή την αναζήτηση για να ξετυλίξουμε το κουβάρι του εξαιρετικού, γιατί η Ελλάδα, ένα ευλογημένο έθνος, στέκεται αποφασιστικά απέναντι στη μέγγενη της ξένης κυριαρχίας.
Μη φοβάστε! Οι αόρατες δυνάμεις από ψηλά θα μας καθοδηγήσουν και θα μας προστατεύσουν σε όλες τις δοκιμασίες και τις θλίψεις.
Αόρατες δυνάμεις από ψηλά: Αγκαλιάστε την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού
Έχετε ποτέ αναλογιστεί τις μυστηριώδεις δυνάμεις που ασκούν δύναμη πέρα από την ανθρώπινη αντίληψη; Αν και παραμένουν αόρατες στα μάτια μας, ας διώξουμε κάθε φόβο! Αντ’ αυτού, ας αγκυροβολήσουμε τις καρδιές μας στην ακλόνητη ελπίδα και την ακλόνητη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. Μια τέτοια βαθιά πίστη μπορεί να φωτίσει το μονοπάτι μας μέσα από τις αβεβαιότητες της ζωής.
Μια ευλογημένη συνάντηση: Αγκαλιάζοντας την αγάπη και τη φιλανθρωπία
Το έτος 1991, ο Γέροντας ξεκίνησε ένα πνευματικό προσκύνημα στο Άγιο Όρος, συνοδευόμενος από τους αφοσιωμένους μαθητές του. Κατά την επιστροφή τους, περίεργες ψυχές ρωτούσαν για τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια του ιερού ταξιδιού.
Με ζεστασιά και ειλικρίνεια, αφηγήθηκε στιγμές που άγγιξαν την καρδιά του, τονίζοντας δύο αξιοσημείωτα μέρη που άφησαν ανεξίτηλη εντύπωση.
Η πρώτη ήταν η Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, όπου παρακολούθησε τη σεπτή παρουσία του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη την ημέρα της εορτής του. Η ανταλλαγή των λόγων τους αντήχησε βαθιά μέσα στην ψυχή του, τρέφοντας το πνεύμα του με θεία χάρη.
Η δεύτερη θέση ήταν κοντά στον πατέρα Αρτέμιο, που διέμενε στο κελί του Αγίου Νικολάου της Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου. Ο πατέρας Αρτέμιος απέπνεε απέραντη αγάπη, ενσαρκώνοντας την ουσία της αιώνιας αγάπης του Χριστού. Κανείς άλλος δεν μπορούσε να προσφέρει τέτοια παρηγοριά και ανακούφιση.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους με τον πατέρα Αρτέμιο, οι καρδιές τους γέμισαν με φιλοξενία, ζωντανές συζητήσεις και αγνή χαρά.
Κάποτε, ο Γέροντας και δύο πνευματικά του παιδιά επισκέφθηκαν ένα μοναστήρι, μόνο που βρήκαν τον ηγούμενο απόντα -προτιμώντας την ανωνυμία. Διαισθανόμενοι την πείνα τους, πλησίασαν έναν Μοναχό που έκοβε ψωμί.
«Πεινάμε», εξέφρασε ταπεινά ο Γέροντας, ελπίζοντας σε μια μπουκιά τροφής.
Ο μοναχός απάντησε: «Λυπάμαι, πάτερ, δεν μπορώ να παρέχω τροφή χωρίς την ευλογία του Γέροντά μου».
Παρά τις εκκλήσεις τους, ο Μοναχός αρνήθηκε επίμονα να μοιραστεί οποιαδήποτε τροφή. Φεύγοντας από το μοναστήρι, ο Γέροντας αναλογίστηκε τη συνάντηση και εξέφρασε την απογοήτευσή του.
Ο Μοναχός είχε άφθονο ψωμί, αλλά το απέκρυψε χωρίς να επιδείξει την αρετή της φιλανθρωπίας. Ο Γέροντας δοκίμασε σκόπιμα την αντίδραση του Μοναχού, προσπαθώντας να διακρίνει την αληθινή του φύση (σελ. 32).
Θεία προστασία και η δύναμη της πίστης
Καθώς οι συνομιλίες με τον Γέροντα εξελίσσονταν, τα πνευματικά του παιδιά ζητούσαν καθοδήγηση για θέματα μεγάλης ανησυχίας, όπως η διαφαινόμενη απειλή πολέμου με τους Τούρκους.
Αναλογιζόμενα τα πιθανά αποτελέσματα, εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για το αριθμητικό πλεονέκτημα που είχαν οι αντίπαλοί τους.
Ο Γέροντας, γαλήνιος και ακλόνητος, απάντησε: «Μη φοβάσαι! Η ελληνική ψυχή, καθοδηγούμενη από τον Χριστό και την Παναγία, ενσταλάζει φόβο σε όσους της αντιτίθενται» (σελ. 50).
Για να τονίσει τη δύναμη της πίστης, ο Γέροντας έθεσε ένα ερώτημα που προκαλεί σκέψεις.
«Μπορεί ένας άνθρωπος να σταθεί απέναντι σε τετρακόσιους;».
Αντιλαμβανόμενος το αδύνατο ενός τέτοιου κατορθώματος, το πνευματικό του παιδί απάντησε: «Γέροντα, είναι αδύνατο!».
Ο Γέροντας μετέδωσε τη σοφία του: «Όταν κάποιος κατέχει τη χάρη του Θεού, μπορεί να αντιμετωπίσει τετρακόσιους και ολόκληρο τον κόσμο. Επικαλούμενος την προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με», οι πειρασμοί θα διαλυθούν.
Ο εχθρός, που μοιάζει με τη δύναμη τετρακοσίων, περιορίζεται από τον Θεό, που μοιάζει με σκύλο που κρατιέται από αλυσίδα. Ο Θεός επιτρέπει στον εχθρό περιορισμένη ελευθερία για να δοκιμάσει τα όρια της αντοχής μας. Ωστόσο, όταν το σημείο θραύσης μας πλησιάζει, σφίγγει την αλυσίδα, ανακατευθύνοντας την κακία του εχθρού» (σελ.
