Περιεχόμενα
Δείτε πώς ο γονεϊκός ρόλος διαμορφώνει την προσωπικότητα και τον ψυχισμό του παιδιού στο διεισδυτικό δοκίμιο του Καρλ Γιουνγκ. Εξερευνήστε την αναλογία της φωλιάς ενός πουλιού, όπου ο πατέρας αντιπροσωπεύει το προστατευτικό εξωτερικό στρώμα και η μητέρα ενσαρκώνει το εσωτερικό στρώμα φροντίδας. Κατανοήστε πώς η συμμετοχή του πατέρα βοηθά το παιδί να αναπτύξει ανεξαρτησία και αυτοεκτίμηση, δημιουργώντας όρια και ταυτότητα.
Αυτή η συναρπαστική εξερεύνηση αναδεικνύει τη σημασία μιας ισορροπημένης γονικής επιρροής στη διαμόρφωση του ταξιδιού του παιδιού προς την αυτογνωσία και την αυθεντικότητα. Η σοφία του Καρλ Γιουνγκ παρέχει πολύτιμες γνώσεις για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ανάπτυξης.
Καρλ Γιουνγκ: «Έξω είναι ο πατέρας, μέσα είναι η μητέρα».
Καρλ Γιουνγκ: «Έξω είναι ο πατέρας, μέσα είναι η μητέρα»
Ένα υπέροχο δοκίμιο του κορυφαίου ψυχιάτρου Καρλ Γιουνγκ, στο οποίο αναλύει τον τρόπο με τον οποίο ο γονικός ρόλος επηρεάζει τη δημιουργία της προσωπικότητας του παιδιού, καθώς και τον ψυχισμό του.
Η προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων.
Η προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων
«Για να κατανοήσουμε την προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων, ας χρησιμοποιήσουμε την αναλογία της φωλιάς ενός πουλιού.
Η φωλιά ενός πουλιού αποτελείται από δύο μέρη.
Το εξωτερικό στρώμα είναι σκληρό, συμπαγές, κατασκευασμένο από σκληρότερα υλικά, κομμάτια ξύλου, πέτρες, λάσπη κ.λπ., τα οποία σχηματίζουν μια ορισμένη δομή που επιτρέπει στη φωλιά να αντέχει στις καιρικές συνθήκες, να είναι σταθερή και ασφαλής.
Ένας μηχανισμός που φέρνει δομή στο αδόμητο.
Το εσωτερικό στρώμα είναι πιο μαλακό, κατασκευασμένο από φτερά και άλλα μαλακά υλικά. Είναι ο μητρικός σκελετός.
Το εξωτερικό είναι ο πατέρας, το εσωτερικό είναι η μητέρα.
Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα.
Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα
Ένα παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέσα στη μήτρα της μητέρας του και εκεί προστατεύεται από τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες του εξωτερικού κόσμου.
Μετά τη γέννηση, μέχρι το παιδί να γίνει ανεξάρτητο, εξακολουθεί να χρειάζεται την προστασία της μητέρας.
Εδώ είναι που ο πατέρας, μέσω της καλής σχέσης μεταξύ τους, έρχεται να βοηθήσει το παιδί να χαλαρώσει τους δεσμούς του με τη μητέρα και να αρχίσει τα δικά του βήματα στον κόσμο, να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του, την εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις και να ανεξαρτητοποιηθεί από τη μητέρα. Υπό την προστασία του πατέρα, το παιδί εξερευνά τον εξωτερικό κόσμο, ώστε να μην παλινδρομήσει στην ενδομήτρια εμπειρία.
Ο ρόλος του πατέρα στη διαμόρφωση της ταυτότητας.
Ο ρόλος του πατέρα στη διαμόρφωση της ταυτότητας
Ανεξάρτητα από το φύλο του παιδιού, ο πατέρας κατά το πρώιμο στάδιο της ζωής του παιδιού είναι η πηγή προστασίας από τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης.
Βοηθά το παιδί να δομήσει τα όριά του, την ταυτότητά του, επιλύοντας το συμβιωτικό στάδιο με τη μητέρα, να έχει αίσθηση του εαυτού του, να λέει ναι ή όχι, τόσο στον εξωτερικό κόσμο όσο και στον κόσμο των ενστίκτων και των επιθυμιών.
Είναι η αρσενική αρχή που βοηθά τον άνθρωπο να καθορίσει τα όριά του, να βρει την ταυτότητά του, και αυτή η αρσενική δύναμη (animus) φέρνει επίσης τη θηλυκή αρχή στον κόσμο, για να εκφραστεί. Ο γάμος αυτών των δύο αρχών επιφέρει ισορροπία και αρμονία.
Ο πατέρας δημιουργεί ένα ασφαλές μέρος για το παιδί που έχει γεννηθεί, στη θέση της ασφάλειας που βίωσε το παιδί στη μήτρα. Με την ανατροφή του παιδιού, το βοηθά να διαπραγματευτεί με τον έξω κόσμο και να κατασκευάσει τη δική του προσωπικότητα.
Η δημιουργία της Persona.
Η δημιουργία της Persona
Η δημιουργία της Persona γίνεται σιγά-σιγά από τα υλικά των γονικών αξιών. Το πρώτο μοτίβο διαμόρφωσης του Εγώ είναι να συμπεριφέρομαι με τον τρόπο που περιμένουν οι γονείς μου να συμπεριφερθώ.
Έτσι, η πρώτη προσωπικότητα είναι οι συλλογικοί πολιτισμικοί κώδικες συμπεριφοράς και οι αξιακές κρίσεις που εκφράζονται και μεταδίδονται από τους γονείς.
Κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής ψυχολογικής ανάπτυξης, πρέπει να υπάρχει μια διαφοροποίηση μεταξύ του εγώ και της προσωπικότητας. Το παιδί πρέπει να συνειδητοποιήσει ποιος είναι χωριστά από τις εξωτερικές συλλογικές απαιτήσεις της κοινωνίας.
Να γίνει ένα άτομο που έχει τις δικές του ιδέες και τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς, ενώ ζει στον κόσμο και προσαρμόζεται στους συλλογικούς κανόνες. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, αναδύεται ένα ψευδο-εγώ και το άτομο ταυτίζεται με το ρόλο του.
Η προσωπικότητα δεν πρέπει να είναι υπερβολικά άκαμπτη ή λαμπερή, διότι αυτή η υπερβολή θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας πιο σκοτεινής σκιάς.
Έτσι, αν είμαστε μόνο προσωπεία, τότε δεν είμαστε γνήσιοι, γιατί δεν είμαστε σε επαφή με.
