Περιεχόμενα
Δείτε το εκπληκτικό και θαυματουργό εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας στη Ρεντίνα, μόλις λίγες ώρες μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Μάθετε για την πλούσια ιστορία του και τους θρύλους που το περιβάλλουν.
Το θαυματουργό παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας στη Ρεντίνα
Το όμορφο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας στη Ρεντίνα βρίσκεται σε μια μεγάλη έκταση περιτριγυρισμένη από δέντρα και φυτά, μόλις λίγες ώρες μακριά από τη Θεσσαλονίκη.
Το εκκλησάκι αυτό δεν είναι γνωστό μόνο για την απαράμιλλη ομορφιά του αλλά και για τις θαυματουργές του ικανότητες. Άνθρωποι από όλα τα μέρη της Ελλάδας ισχυρίζονται ότι αφού προσκύνησαν εδώ, τα προβλήματά τους λύθηκαν.
Γιορτή της Αγίας Μαρίνας
Η γιορτή της Αγίας Μαρίνας γιορτάζεται στις 17 Ιουλίου.
Η ιστορία της Παναγίας
Η μικρή εκκλησία της Αγίας Μαρίνας αποτελεί σημείο υπερηφάνειας για τους κατοίκους του χωριού Μόντι, με την ιδιαίτερη και ιδιόμορφη αρχιτεκτονική της. Χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα από τους ντόπιους, όπως αναφέρουν οι επιγραφές.
Ο θρύλος λέει ότι ο ιερέας με το όνομα Παπα-Θεμελής είδε ένα όνειρο όπου η Αγία Θεμελή τον πρόσταξε να βγάλει την εικόνα της μέσα από τον κούφιο κορμό ενός δέντρου και να την τοποθετήσει σε μια εκκλησία που θα έχτιζε αργότερα. Ο Παπα-Θεμελής ήταν πραγματικό πρόσωπο με απογόνους στο χωριό που φέρουν το όνομά του ως επώνυμο.
Μια άλλη εκδοχή του θρύλου αναφέρει ότι η εικόνα ανακαλύφθηκε μέσα σε ένα κούφιο καρέ που έκοψε ένας Τούρκος έπαρχος και ένας Μοδιώτης τον βοήθησε να μεταφέρει τα ξύλα στα Βρασνά με το κάρο του. Ο Τούρκος του παρέδωσε την εικόνα και του επέτρεψε να χτίσει εκκλησία.
Στο σημείο, το οποίο είναι ευρέως γνωστό, η εκκλησία χτίστηκε το 1869 από Ηπειρώτες μαστόρους που εργάζονταν στην περιοχή. Το τέμπλο της κατασκευάστηκε πάνω στα ερείπια παλαιότερου κτηρίου που πιθανότατα ανήκε στην αρχαία Αρέθουσα.
Πολύ κοντά στη θέση του ναού υπήρχε ένα περίπτερο γνωστό ως Buluk-basi, οι στρατιώτες του οποίου έλεγχαν τη δυτική είσοδο των Μακεδονικών Τεμπών.
Το πανηγύρι κάθε 17 Ιουλίου παραμένει διάσημο μέχρι σήμερα, αν και οι παλαιότεροι θυμόντουσαν μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ότι τα πρώτα χρόνια που χτίστηκε ο ναός, εκατοντάδες επισκέπτες αψηφούσαν τις δύσκολες συνθήκες μετακίνησης και περπατούσαν επί μέρες για να τιμήσουν τη μνήμη του.
Εκείνα τα πρώτα χρόνια, οι κάτοικοι έλεγαν ότι ένα ελάφι κατέβαινε από τα «πυργούδια» την παραμονή της γιορτής του Αγίου. Οι κάτοικοι έσφαζαν το ελάφι και το πρόσφεραν ως δώρο στους επισκέπτες.
Αν και κανείς δεν θυμάται αυτόπτη μάρτυρα του γεγονότος, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, στον αριστερό τοίχο της εκκλησίας είχε τοποθετηθεί ένας κρίκος όπου (και πάλι, όπως λέγεται μέσα από τις ιστορίες) το ελάφι ήταν δεμένο για να ξεκουραστεί πριν σφαγεί. Η παράδοση λέει ότι το ελάφι σταμάτησε να έρχεται όταν μια χρονιά άργησε να εμφανιστεί, και όταν εμφανίστηκε, οι χωρικοί το έπιασαν και το έσφαξαν αμέσως χωρίς να το αφήσουν να ξεκουραστεί.
Για την ανυπομονησία τους αυτή τιμωρήθηκαν από τον Άγιο, ο οποίος δεν τους το έστειλε πίσω, αλλά η γιορτή συνεχίστηκε με την προσφορά αρνιού τα επόμενα χρόνια.
Η εικόνα του, η οποία εκλάπη αλλά αργότερα βρέθηκε, λέγεται ότι φυλάσσεται στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Μόδι. Η εικόνα απεικονίζει την Αγία Μαρίνα να κρατά στο δεξί της χέρι ένα σφυρί και με το αριστερό της χέρι τον διάβολο από τα μαλλιά της.
Λέγεται ότι είναι θαυματουργή και υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν την Αγία να εμφανίζεται μπροστά τους.
Πηγές.
