Περιεχόμενα
Ρίξτε μια εσωτερική ματιά στην εφηβεία μέσα από τα μάτια μιας έφηβης. Ακούστε τη δική τους οπτική γωνία καθώς περιηγούνται στις συγκεχυμένες αλλαγές και τα συναισθήματα που συνοδεύουν την ενηλικίωση.
Μάθετε πώς οι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν καλύτερα τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μεταμόρφωσης.
Η εφηβεία μέσα από τα μάτια ενός εφήβου
Η εφηβεία είναι μια εποχή που όλοι μιλούν γι’ αυτήν – γονείς, ειδικοί, ένστολοι και σχετικοί.
Τι θα λέγατε όμως να ακούσουμε τι έχει να πει ένας έφηβος; Ας ρίξουμε μια ματιά στο μυαλό ενός εφήβου που περνάει την εφηβεία και ας προσπαθήσουμε να τον καταλάβουμε.
Απορρίπτοντας το γονικό πρότυπο
Ως έφηβος, υποτίθεται ότι πρέπει να απορρίψω το γονικό πρότυπο, όμως οι γονείς μου δεν με αφήνουν γιατί γίνονται πιο καλοί από ποτέ μαζί μου. Όταν ανοίγω πυρ εναντίον τους, μετατρέπονται σε γιατρούς χωρίς σύνορα.
Αυτό το παιχνίδι που παίζουν θα το πληρώσουν μόνο όταν με ταΐζουν μέχρι τα 40 μου.
Συμβουλές από γονείς
Ό,τι μου λένε οι γονείς μου με ενοχλεί. Όταν η μητέρα μου με ρωτάει πώς τα πήγα σε ένα διαγώνισμα, νιώθω σαν να με ανακρίνει κάτω από δυνατούς λαμπτήρες. Αλλά όταν δεν με ρωτάει, νιώθω σαν να αδιαφορεί εντελώς για μένα.
Δεν δέχομαι συμβουλές από τους γονείς μου, καθώς ξέρω τι είναι καλύτερο για μένα, ακόμα κι αν είναι άδικο γι’ αυτούς. Όλα είναι θέμα των ορμονών της εφηβείας, και ελπίζω να είναι έτσι. Διαφορετικά, σύντομα θα χρειαστώ ψυχολόγο.
Αλλαγές στο σώμα και συναισθήματα
Κάθε μέρα, σηκώνομαι και τρέχω γρήγορα στον καθρέφτη για να δω ποιος είμαι σήμερα, γιατί κάθε χθες ήμουν κάποιος άλλος. Δεν μπορώ να συμβαδίσω με αυτές τις μεταμορφώσεις. Βρίσκομαι ανάμεσα στο να είμαι παιδί και ενήλικας, και αυτό προκαλεί σύγχυση.
Το να έχω ξαφνικά τις επιθυμίες ενός ενήλικα και την ανυπομονησία ενός παιδιού είναι πρόκληση. Όταν οι γονείς μου μου φέρονται σαν μικρό παιδί, τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο. Θέλω απλώς να περάσω απέναντι ή να μείνω στην άλλη πλευρά και να μην είμαι σε μια αιωρούμενη γέφυρα.
Σύστημα αυτοκαθαρισμού
Όλοι λένε ότι όταν υπάρχει αγάπη σε μια οικογένεια, όλα διορθώνονται. Ωστόσο, στην εφηβεία, η αγάπη δεν είναι αρκετή. Χρειάζομαι αποδοχή και εμπιστοσύνη από τους γονείς μου.
Με αγαπούν επειδή είμαι παιδί τους, οπότε το να τους αγαπώ είναι σαν να αγαπώ ένα μέρος του εαυτού τους. Αλλά η αποδοχή και η εμπιστοσύνη μου αφορά αποκλειστικά εμένα και καθόλου το τι αισθάνονται για τον εαυτό τους. Οι γονείς μου δεν μπορούν πάντα να καθαρίζουν για μένα. Πρέπει να φτιάξω το δικό μου σύστημα αυτοκαθαρισμού για να μπορέσω να επιβιώσω.
Εμμονή με τις γνώμες των ανθρώπων
Ένα άλλο πράγμα που με τρελαίνει είναι η εμμονή των γονιών μου με τις απόψεις των ανθρώπων. Περνούν μια αγωνία εξαιτίας του τι μπορεί να πει ο κόσμος. Φρικάρω όταν μου ζητούν να κάνω πράγματα μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι θα πουν κάτι.
Είναι λίγο τρομακτικό όταν η μητέρα μου έχει μεταμοσχεύσει τα μάτια της κυρίας Μαρίας της διπλανής πόρτας.
Περνώντας την εφηβεία
Η εφηβεία θα περάσει, αλλά οι γονείς μου πρέπει να με αφήσουν να την περάσω μόνη μου. Μαμά, μπαμπά, ξέρω ότι τρέμετε από το άγχος, αλλά τώρα πρέπει να φύγετε για λίγο από το δωμάτιο για να μπορέσω να γεννήσω τον εαυτό μου.
Αλλά να είστε ακριβώς έξω, για να μη φοβάμαι. Σε περίπτωση που ρίξετε μια ματιά μέσα από το τζάμι.
Δημήτρης Τσιριγώτης Φυσικός.
