Δείτε τη διαρκή παρουσία της ελληνίδας μάνας από την αρχαιότητα, καθώς η μαμά Αφροδίτη μαλώνει τον άτακτο γιο της Έρωτα.
Από τις πειθαρχικές ενέργειες μέχρι τις θεϊκές καταβολές, εξερευνήστε τις διαχρονικές παραδόσεις και τα ανέκδοτα που διαμορφώνουν την ελληνική μητρική φιγούρα.
Η μαμά Αφροδίτη μαλώνει τον γιο της Έρωτα: Ερωδιός: Γιατί η Ελληνίδα μάνα υπάρχει από την αρχαιότητα.
Η μαμά Αφροδίτη μαλώνει τον γιο της Έρωτα: Γιατί η Ελληνίδα μάνα υπάρχει από την αρχαιότητα
Η ελληνική Μάνα κατέχει μια ξεχωριστή θέση στη ζωή μας, γεμάτη με αμέτρητα ανέκδοτα και εμπειρίες.
Από τις περίφημες «θανατηφόρες ατάκες» μέχρι το τάπερ γεμάτο φαγητό, το διαχρονικά κλασικό «πάρε ένα μπουφάν» και την προειδοποίηση ότι «αν πέσεις και χτυπήσεις, θα σε δείρουν», οι Ελληνίδες μητέρες είναι μια δύναμη που πρέπει να υπολογίζουμε. Αυτές οι συνήθειες έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και έχουν εντοπιστεί ακόμη και σε θεϊκή προέλευση.
Ένα τέτοιο παράδειγμα βρίσκεται στη σχέση μεταξύ της θεάς Αφροδίτης και του άτακτου γιου της, Έρωτα.
Έργα τέχνης και κείμενα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Λουκιανού, παρέχουν αποδείξεις για τις πειθαρχικές ενέργειες της Αφροδίτης προς τον νεαρό Έρωτα. Απεικονίζουν με γλαφυρό τρόπο την όμορφη θεά να κυνηγάει το ανυπάκουο παιδί της, οπλισμένη με ένα σανδάλι, επειδή για άλλη μια φορά «τα έκανε θάλασσα».
Πάρτε, για παράδειγμα, έναν ασημένιο καθρέφτη του 2ου-1ου αιώνα π.Χ., ο οποίος απεικονίζει την Αφροδίτη να τιμωρεί τον Έρωτα με το σανδάλι της.
Όπως κάθε μητέρα, τον μαλώνει και απειλεί να του πάρει τα αγαπημένα του παιχνίδια, το τόξο και τα βέλη, όπως φαίνεται στον πίνακα του Paolo Veronese.
Πίνακας: Paolo Veronese (1555).
Πίνακας: Paolo Veronese (1555)Άλλες φορές, η Αφροδίτη κυνηγάει τον Έρωτα, «χτυπώντας» τον με το σανδάλι της ή ακόμη και συνδέοντας μια σιδερένια μπάλα στο πόδι του.
Αν και το τελευταίο μπορεί να μην αποτελεί πρακτική των σημερινών Ελληνίδων μητέρων, η παντόφλα στα οπίσθια αποτελεί κοινή εμπειρία για πολλούς.
Αναπόφευκτα, ο Έρωτας απεικονίζεται ως ένα παιδί που κλαίει, σκουπίζοντας τα δάκρυά του ή βρίσκοντας παρηγοριά στον κουρασμένο δικέφαλο της μητέρας του μετά τις σκανδαλώδεις περιπέτειές του.
«Αφήστε τον να είναι άτακτος[…] Τον απείλησα πολλές φορές ότι αν δεν σταματούσε να κάνει αυτά τα πράγματα, θα του έσπαγα το τόξο και τη φαρέτρα, θα του έπαιρνα τα φτερά και θα κατέφευγα ακόμη και στο να του χτυπήσω τα οπίσθια με ένα σανδάλι», εξομολογείται η «αγανακτισμένη μητέρα» Αφροδίτη στη Σελήνη, όπως την περιγράφει ο Λουκιανός στο έργο του «Οι διάλογοι των θεών».
Ω, η αθάνατη Ελληνίδα Μητέρα!.
