Περιεχόμενα
Δείτε τη θαυμαστή ιστορία της Νίκης Παντελίδου, μιας γυναίκας που ήταν παράλυτη για πάνω από μια δεκαετία, και τη συνάντησή της με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Αφού έλαβε μια εικόνα του Αρχαγγέλου, η Νίκη πίστεψε ότι θα γινόταν καλά και μετά από μια σειρά απίστευτων γεγονότων, θεραπεύτηκε με θαυμαστό τρόπο. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ της εμφανίστηκε ολόσωμος και της έδωσε εντολή να πάει στο ναό του για να κοινωνήσει. Παρά το γεγονός ότι ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι της για χρόνια, η Νίκη μπόρεσε να σηκωθεί και να εκπληρώσει το τάμα της.
«Σήκω και πήγαινε στο ναό μου για να κοινωνήσεις»: Το συγκλονιστικό θαύμα του Ταξιάρχη σε μια ανάπηρη γυναίκα
Ήταν ένα πολυσύχναστο κυριακάτικο πρωινό του Ιουλίου και το Παλλεσβιακό προσκύνημα των Αγίων Ταξιαρχών δεχόταν προσκυνητές όλη την ημέρα. Οι αυλές ήταν γεμάτες από ανθρώπους που είχαν έρθει από όλη τη χώρα για να παρακολουθήσουν τη λειτουργία.
Οι καλλίφωνοι ψάλτες του Προσκυνήματος, με τη μελωδική ψαλμωδία τους, χαλάρωσαν την άκρη του εκκλησιάσματος και το ενίσχυσαν στην πνευματική του ανάταση.
Ξαφνικά, μια γυναίκα αγωνίστηκε να παραμερίσει το πλήθος και να φτάσει στη θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου, κρατώντας στην αγκαλιά της ένα αρνί. Όταν έφτασε μπροστά στην εικόνα, ξέσπασε σε δάκρυα.
«…Αρχάγγελέ μου! Ο Σωτήρας μου! Επιτέλους, με αξίωσες να έρθω να σε προσκυνήσω και να σε ευχαριστήσω, χωρίς βοήθεια, μόνος μου!!!».
Σε μια στιγμή στα σκαλιά του γραφείου, η γυναίκα φάνηκε διαφανής…. .
Μια θαυματουργή ιστορία θεραπείας
Το όνομα της γυναίκας ήταν Παντελίδου Νίκη και έμενε σε έναν δρόμο στον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης. Για περισσότερα από δέκα χρόνια ήταν παράλυτη και τον τελευταίο καιρό, από τη θλίψη της, αρρώστησε σοβαρά και αρρώστησε στην καρδιά της.
Οι γιατροί είχαν πει στον σύζυγό της ότι οι μέρες της ήταν μετρημένες. Βρισκόταν καθηλωμένη στο κρεβάτι της κάτω από τις στοργικές φροντίδες του συζύγου της.
Πριν από δύο χρόνια, η Νίκη είχε μάθει για τον Ταξιάρχη από το περιοδικό «Ο Ταξιάρχης». Είχε ζητήσει μια φωτογραφία του Αρχαγγέλου και ο Πατέρας της είχε στείλει ένα μικρό ανάγλυφο.
Από τη στιγμή που πήρε την εικόνα στα χέρια της, πίστεψε ακράδαντα ότι θα γινόταν καλά. Προσευχόταν νυχθημερόν, και καθώς περνούσε ο καιρός, η πίστη αυτή μεγάλωνε σε σημείο που θεωρούσε πλέον βέβαιο ότι θα γινόταν καλά.
Το θαύμα
Ήταν η παραμονή της γιορτής του Αρχαγγέλου. Όχι στις 8 Νοεμβρίου, αλλά στη γιορτή του Σταυρού, στις 15 του Πάσχα, που γιορτάζει τη μεγάλη γιορτή Του, τα εγκαίνια του ιερού Ναού Του.
Η Νίκη ήταν μόνη στο δωμάτιό της και με μεγάλη θέρμη παρακαλούσε για τη χάρη Του. Τα μάτια της ήταν βουβά………. Όταν, ω, ο ταξίαρχος μου, ο ταξίαρχος μου!!!.
Απέναντι από το κρεβάτι της υπήρχε μια ντουλάπα. Αυτή η ντουλάπα άρχισε σιγά σιγά να μετατρέπεται σε μια ανάγλυφη εικόνα σαν αυτή που της είχε στείλει ο Πατέρας.
Μπροστά της υπήρχε πράγματι μια τεράστια ανάγλυφη εικόνα του Ταξιάρχη με τον Αρχάγγελο έτοιμο να της μιλήσει.
Με ανάμεικτα συναισθήματα χαρούμενης ελπίδας και δέους, ασυναίσθητα, η Νίκη προσπάθησε να σηκωθεί. Αλλά η αρρώστια την κρατούσε σταθερά καθηλωμένη στο κρεβάτι του πόνου.
Άρχισε να φωνάζει δυνατά, γνωρίζοντας ότι εκείνη τη στιγμή την άκουγε ο Μεγάλος: – «…. Ταξιάρχη μου, Ταξιάρχη μου, σώσε με, ελέησέ με, συγχώρεσέ με, λυπήσου με, κάνε το θαύμα σου…. !!!».
Τότε ο Αρχάγγελός της χαμογέλασε μέσα από την εικόνα. Το χαμόγελό του άρχισε να την ηρεμεί. Άρχισε να αισθάνεται βαριά τα βλέφαρά της και σιγά σιγά αποκοιμήθηκε. Όταν ήρθαν οι δικοί της, τη βρήκαν να κοιμάται ειρηνικά.
Τα ξημερώματα, την ημέρα της γιορτής Του, την Κυριακή των Μαρτύρων, η Νίκη ξύπνησε ήσυχα και είδε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ ολόσωμο στο δωμάτιό της!!! Η πανοπλία του ήταν χρυσή, αστραφτερή και λαμπερή! Τα φτερά του ήταν λευκά.
Την κοίταζε και της χαμογελούσε.
